dinsdag 23 december 2008

Onze allerliefste opa Toontje...

Toon Kilsdonk, °23-01-1923
is afgelopen maandag aan zijn laatste reis begonnen...
We zullen hem, zijn wijsheid, zijn fierheid, en zijn zotte streken niet te vergeten ongelooflijk missen !
Het ga je goed, mijn allerliefste opaatje, waar je ook naar toe gaat...
Miss You, way more than we can say...
Fleur & Dirk

zondag 14 december 2008

Het gaat vooruit...

... Het gaat verbazend goed vooruit ! Terwijl wij met rasse schreden de Kerst naderen, nadert het nieuwe huis van Corry&Harry met reuzenstappen de nok van het dak ! Waren ze eind vorige week nog druk bezig met het opmetselen van de buitenmuren, ondertussen staan van de eerste verdieping al de meeste muren, of is er tenminste aan begonnen...
Hoog tijd dus voor een update met foto's voor de gelukkige bouwheer en zijn dame in het verre Achel.. vorige week zijn ze nog eens zelf komen kijken én hebben we de eerste fotootjes met de eigenaars gemaakt... De vrucht van zoveel moois, valt hiernaast te bewonderen...
Grtz van de kritische opzichters ! Dirk & Fleur

zaterdag 13 december 2008

Als 'n bloem op het water... op glad ijs !

Het was lang geleden, maar gisterenavond hebben we nog ons nog eens écht culinair laten verwennen in een pareltje van een restaurant, Fleur sur l'Eau in Dendermonde. Chefs Michiel De Bruyn en Dominique Tondeurs zorgen voor een absolute smaaksensatie voor eenieder die komt, zo werd dit restaurant al meer dan eens bewierookt door mijn collegaatje Christel, én het was dan ook met hoge verwachtingen dat we gisterenavond aanschoven aan een perfect gedekte tafel pal aan het raam. Achteraf bezien jammer genoeg duidelijk niet de beste plaats om te zitten, want pal naast het raam was het op een échte winteravond zoals gisteren berekoud, en ondanks dat de gastheer ons verzekerde dat het in de zaak 22,5° warm was, moet ik eerlijk bekennen dat het naar elke graad zoeken was... Jammer, want zo was het toch niet optimaal genieten van al het lekkers dat we voorgeschoteld kregen én zelfs een beetje storend als je het gedurende de avond steeds kouder krijgt terwijl de wijntjes toch garant zouden moeten staan voor een "warm" gevoel...
Niettemin, wat er allemaal op ons bordje verscheen maakte heel veel goed... Zonder dat ik alle details hebben kunnen onthouden, wil ik jullie toch deelgenoot maken van enkele van deze culinaire hoogstandjes... De drie amuses waren veelbelovende, (h)eerlijke binnenkomers : huisgerookte zalm met drie verschillende bereidingen van bloemkool, een tweede hapje met mosseltjes en zwarte sesam en een derde kunstwerkje: drie bereidingen van rode biet ! Daarna werden een aantal kleine rondjes rundercarpaccio geserveerd met daarop een oester gedresseerd, vergezeld van een zalfje van saké en topjes venkel, perfect begeleid door een glaasje echte Japanse rijstwijn... Echt TOP !
Bij het bestellen van ons vijfgangenmenu hadden we besloten de fazant in te ruilen voor de hazepeper (die in het zevengangenmenu zat) én het mag gezegd: we hebben het ons niet beklaagd ! Een viertal perfect rosé gebakken stukjes hazepeper werden geserveerd, begeleid door gesmoorde kastanjes op een bedje van aardpeer én met een toefje veenbessengelei om het gerechtje met de welluidende naam "Herfst" perfect te maken... Dat het stil werd aan tafel behoeft géén twijfel... Na twee lekkere dessertjes (waaronder ijs van tabaksbladeren, héél speciaal) werd er bij de afsluitende koffie voor de heren & thee voor Ellen en mezelf nog een waar huisgemaakt snoepfestijn geserveerd : marshmellows van papaya en nog iets anders lekkers, madeleintjes van pistache, chocoladekoekjes met een topping van karnemelk en honing, een ijslollie van vlierbessensiroop met amarenakers én to top it of tiramisu in hoorntjes !
Eindconclusie op de gezamenlijke restaurantschaal : een toppertje, maar niet zo tóp als Het Aards Paradijs of de Lijsterbes ! Het interieur was misschien iets té sober en de verwarming mag zeker 10 graden hoger, maar culinair zijn de 14 punten in de Gault-Millau zeker niet overdreven en dik verdiend !

woensdag 10 december 2008

Bezweken aan...

... de Ikea-gekte ! Vandaag was het na lang wachten eindelijk zover: Ikea Gent ging open én gezien ook onze vriendenkring op de hoogte is van mijn jarenlange voorliefde voor de welbekende Zweedse meubelgigant viel eind vorige week een mailtje in mijn box, of ik tijd had om vanmiddag samen op verkenning te gaan... Afzender: mijnheer Bart Delen, één van de beste vrienden van mijn allerliefste hubbie... Tuurlijk wou ik daar tijd voor maken ! Tijdens onze verhuis van Gent naar hier, had dhr Delen zich immers opgeworpen als een expert bij uitstek in het lezen en opbouwen van... én bij een gezamenlijk blitzbezoek destijds aan bovengenoemde, bleek al snel dat we deze passie deelden ! Vrijgenomen dus deze middag én vol goede moed in aangenaam gezelschap naar de splinternieuwe ruim 82 miljoen gekost hebbende Ikea getrokken, vier verdiepingen hoog, en meer dan 30.000 m² aan meubels en vooral ook hebbedingen,... De grootste én meest uitgebreide collectie is hier aanwezig om rond te snuffelen én om af en toe natuurlijk ook te kopen, al moet ik zeggen dat onze beider partners niet kunnen klagen dat we ons hebben laten gaan... al hebben we natuurlijk wél even de nieuwe zelfscankassa's aan een klein onderzoek onderworpen ! Eindconclusie van het strenge comité : Leuke winkel, héél groot én het hele claustrofobische gedoe van Ikea Ternat is hier onbestaande ! Er zijn onaangenamere verslavingen en ik wil me bij deze dan ook nu reeds verontschuldigen bij vrienden en kennissen die de komende tijd vooral Ikea-kadootjes zullen krijgen... Elk excuus zal ik aangrijpen om nog eens binnen te vallen in dit nieuwe shop- en snuffelparadijs ! CU aan Flanders Expo ! Fleur

maandag 1 december 2008

De feestvarkentjes hebben ervan genoten...

Het was een geweldig feestje voor de oudjes afgelopen zaterdag ! Samen met hun naaste familie, broers, zusjes, neven, nichten én de naaste buren hebben ze genoten van een uitgebreide middag en avond gezellig samenzijn, bijkletsen, en alles wat ze maar wensten onder het genot van een natje en een droogje ! Opa en oma dweilden de verschillende tafels af, met tijd en oog voor iedereen én zichtbaar genietend van zoveel aandacht ! Er werd heftig meegezongen met vaders alternatieve song, er werden herinneringen opgehaald aan vroeger met behulp van de foto-presentatie én de avond werd in al haar schoonheid gesloten door Corry die speciaal voor de gelegenheid een Toon Hermans-gedicht voorlas... Eindconclusie van het organiserend comité : 10/10 ! Moe maar voldaan én met een voorraad flessen drank voor een nog minstens zo uitgebreid feest keerden ze huiswaarts... Hopelijk op naar 61 jaar, dan doen we alles nog eens dunnetjes over !

donderdag 27 november 2008

Alvast een tipje van de sluier...

... van de prachtdag die we afgelopen dinsdag samen met opa en oma mochten doorbrengen ! Na een eerste ontvangst in hun prachtig door de buurvrouwen versierd huis, zijn we met zijn allen naar het stadhuis gegaan om de felicitaties van Stad Hamont-Achel in ontvangst te nemen met het gelukkige stel ! Chapeau voor de burgemeester, hij was erin geslaagd er een héél persoonlijke speech van te maken voor het bruidspaar, niet in het minst dankzij zijn uitgebreid bezoekje eerder deze maand ! Dankzij zijn warme woorden voelden onze beide lieverds zich helemaal op hun gemak, op de dag waar ze zo naar toe geleefd hebben de afgelopen maanden én waarvoor ze (laten we eerlijk zijn) best wel zenuwachtig waren ! Tijdens een kleine receptie na afloop, met zijn allen rond de tafel onder het genot van een Achelse trappist en échte Achelse hoevekaas werd aandachtig geluisterd naar het felicitatietelegram van de Koning en werden de geschenken van de stad met vreugde in ontvangst genomen, werd het Gulden Boek van de stad getekend én vooral door het bruidspaar genoten !
Een klein voorproefje van de fotootjes zijn hier te consulteren...
Wij zijn ondertussen druk bezig hun tweede "grote" feest voor zaterdag aan het voorbereiden, hopelijk wordt het net zo gezellig én opnieuw een hoogtepunt waar opa en oma nog vele jaren op kunnen terugblikken...
Meer nieuws later... Fleur & Dirk

dinsdag 25 november 2008

Zestig zalige jaren ! Gefeliciteerd Corry&Toontje !

Het is zover... Vandaag zijn Corry&Toontje, oftewel mijn allerliefste oma en opa 60 jaar getrouwd ! Ja,ja, het bestaat nog... 60 jaar lief en leed delen ! Ondertussen zijn deze lieverds 85 en 83 jaar, en nog steeds voor hun leeftijd bijzonder kwiek en alert !
Vandaag wordt het gelukkige bruidspaar samen met hun naaste familie ontvangen bij de burgemeester van Hamont-Achel, alwaar zij uitgebreid in de bloemetjes zullen worden gezet. Daarna gaan we lekker met zijn allen eten bij De Zevensprong om het eerste deel van onze feestweek al smullend af te sluiten...
Komende zaterdag is dan dé dag van hun grote feest... dan ontvangen zij bijna 50 mensen op een uitgebreid feestbuffet in Valkenswaard, alwaar wij vooral zullen proberen er voor het gelukkige bruidspaar een geweldige middag van te maken ! Mijn eigen allerliefste en ikzelf hebben een uitgebreide presentatie gemaakt met fotootjes van vroeger en nu en we zullen ervoor instaan dat alle genodigden een lieve boodschap voor het bruidspaar achterlaten... Een deel van de presentatie voor zaterdag kunnen jullie hier links in avant-première bekijken...
Congrats mijn allerliefste opa en oma ! 60 Dikke kussen ! Dirk & Fleur

maandag 24 november 2008

Een kleine foto-update...

Hello everybody !

Héél even snel aan de vooravond van het eerste deel van het grote feest (zie mijn weblogje van morgen...) nog wat foto-ruimte vrijmaken : Ik heb de fotootjes van de bouw van Corry & Harry geüpdate (of hoe schrijf je dadde?)... Een absolute must see hoe snel ze opschieten, ondanks het slechte weer en... best of all ik heb EINDELIJK de fotootjes van ons seminarie in De Panne dit jaar on line gekregen.. Alle pogingen tot omkopen zijn zinloos, enkel harde cash kan aanvaard worden in ruil voor het eventueel verwijderen van belastend materiaal !

Véél kijkplezier ! Fleur

dinsdag 18 november 2008

Ze zijn begonnen...

Het is zover... de eerste stenen zijn gisteren gelegd voor het toekomstige huis van mams en Harry! Ondanks het slechte weer is de aannemer uit de startblokken geschoten ! De ruwbouw groeit met rasse schreden en we zullen dan ook de komende weken regelmatig eens met onze camera de werken gaan inspecteren !
Het begin ziet er in ieder geval veelbelovend uit, héél nette werf (dat hebben we bij Bostoen NOOIT gehad...) en proper metselwerk, goed verzorgd en met voldoende spouwhaken om de isolatie later goed te fixeren tussen binnen- en buitenmuur ! Nu zal het pas echt goed beginnen mamsje, je zal verrast zijn om te zien hoe ver ze een week daarna al zullen zijn geraakt !
We'll keep you posted ! Dirk & Fleur

zondag 16 november 2008

Spurten naar Brasserie Stadius...

Gisterenavond waren we sinds lange tijd nog eens op volle sterkte om te genieten van ons (twee)maandelijks etentje met de vriendjes van d'Unief... Daar Dirkie en ikzelf de zware taak op ons genomen hadden om te zorgen voor een geschikt adresje waren we vorig weekend al een paar dagen druk aan het bellen... Niet overal zijn ze immers nog blij met een groep(je) van een tiental luidruchtige, assertieve, sex and the city minded boys&girls...
Zo gezegd, zo gedaan dus en na een uitgebreide zoekactie op 't net Brasserie Stadius in de Drabstraat gevonden ! Dit adresje stond al een tijdje op onze lijst, maar gezien we ons meestal niet zo geroepen voelen om op zaterdagavond de strijd aan te gaan voor een parkeerplaatsje in hartje Gent tot op heden niet uitgeprobeerd... Dit was de ideale gelegenheid !
We besloten collectief na een lekker aperitief (de Maison was een glaasje cava met een aardbeiencoulis) om te kiezen voor het Stadius-menu. Voor het luttele bedrag van 30 EUR werd een driegangenmenu aangeboden : kaaskroketjes of scampi Stadius als voorgerechtje, een varkenshaasje met boursinsausje, bladspinazie en rösti of botervis op een bedje van prei en aardappelpuree als hoofdgerecht en dit alles gevolgd door een chocolademousseke als dessert ! Tot eenieders algemene tevredenheid, het mag gezegd worden... behalve de scampietjes die wat pover in aantal waren (gelukkig dat er brood bij werd geleverd hé Stef !), was het superlekker én vooral supergezellig ! Lekker zwansen, onder 't genot van een wijntje of een mojito (jaa, Fredje, ze waren lekker, de volgende is op mijn kosten als jij besteld...), onder druk van de Koen-timer de crisis bij ons aller werkgevers vergelijken... We want more en ondergetekende vond het rond een uur of één vannacht dan ook nog lang géén tijd om naar huis te gaan ! Op naar de volgende afspraak, ASAP of als onze portemonee het weer toelaat...

woensdag 12 november 2008

Sweet Zomergem...

Eindelijk nog eens een paar minuten tijd voor onze blog... Met de afgelopen drukke weken van hectische financiële crisis, het examen Spaans, de start van het bridgeseizoen én natuurlijk de voorbereidingen voor het opa&oma feestje over een dikke twee weken is het schrijven op onze blog er een beetje bij ingeschoten,...
Maar deze week hebben we de sociale schade toch al een beetje ingehaald ! Nadat we maandagmiddag na zeker drie jaar nog eens in de cinema geraakt zijn om naar Loft te gaan kijken (collega Tine speelde mee als figurant en dus niet te missen!), hebben we gisteren samen met Jan en Eefje nog eens een klein (vr)eetfestijntje gehouden in the lovely city of Zomergem... Onze gastheer en gastvrouw zijn in dit schone landelijke dorpje neergestreken om hun bouwproject van nabij op te volgen (Héééél nabij nietwaar Jantje?) én dus werd het de hoogste tijd om eens polshoogte te gaan nemen van de lokale horeca ! Nadat we verwend werden ten huize Defever met de nodige hapjes en bubbeltjes hebben we net voordat de keuken wou sluiten een tafeltje veroverd bij 't Zoet Gemoed in Zomergem-City... Dat zou haasten worden om te bestellen, de gastvrouw vond dat we duidelijk aan de late kant waren, maar wij lieten dit niet aan ons hart komen én bestudeerden uitgebreid de kaart... Twee tagliatelli gratiné voor de dames, een scampi-brochette voor Jan en een steak champignon voor Dirk werden al snel na de bestelling aan onze feestdis geserveerd. Mooi geserveerd, zeker de gerechtjes van onze mannen, onze tagliatelle was lekker zondermeer, maar viel een beetje in het niet als we met onze buurtjes vergeleken... Dan maar een beetje stelen en meeprofiteren, lekker was het in ieder geval !
Nog gezellig natafelend de kaart opnieuw gevraagd voor de keuze van een dessert(je)... Wél hier komt de ware kracht van dit etablissement naar boven: de gastheer is ijsbereider-patissier én dat is te merken ook ! Terwijl Jan en ondergetekende besloten te genieten van een klassieke Brusselse wafel, ging Dirk voor een gewaagdere Dame Blanche Speciaal en nam Eefje resoluut de tarte-tatin... Opnieuw prachtig gepresenteerd én als we onze testers mogen geloven overheerlijk ! Een paar uurtjes later viel de rekening daarnaast nog héél goed mee én moe maar voldaan besloten we af te ronden met een bezoekje aan de bouwgrond van de family Defever. Met een fris windje de eerste graafwerken bewonderd, wij zijn zeker benieuwd naar meer !

zaterdag 1 november 2008

Happy Birthday Paula !

Ons allerliefste (schone) moedertje viert vandaag haar 62 lentes !
Van Harte en Nog Vele Jaren... Geluk, reizen, plezier,...
alles wat je maar wenst !
62 Dikke Kussen, Dirk & Fleur

maandag 20 oktober 2008

We are the champions !

Whoehoe... Even snel een berichtje om jullie te laten weten dat wij gisterenmiddag erin geslaagd zijn om ons derde badmintontoernooi te winnen ! Met bloed, zweet en net geen tranen weliswaar, want onze poule bestond deze keer uit stuk voor stuk waardige tegenstanders !
Na X keer tweede te zijn geworden, doet eerste zijn toch zoveel meer plezier ! Dit smaakt naar meer... al is het maar om de spierpijn die ons beiden nu kwelt naar de toekomst toe te verminderen !

vrijdag 17 oktober 2008

Eindelijk...

... nog eens de tijd om een berichtje op het net te zetten... Sinds we terug voet gezet hebben op Belgische bodem lijkt het of ons leven in een sneltreinvaart doordavert ! Afspreken met vrienden die we al een tijdje niet meer gezien hebben, een avondje toneel, de Spaanse les, een kapotte auto midden in de nacht, een heuse Ladies Night met collega's van het werk én natuurlijk niet te vergeten het langverwachte feestje ter gelegenheid van Corry & Harry's zestigste verjaardag ! Amper de tijd gehad om de koffers uit te pakken, heb ik in zeven haasten nog een fijne fotokader in elkaar geflanst om ons gezamenlijk kado van een weekendje Vlaanderen Vakantieland te ondersteunen. We hebben ervan genoten om samen met opa en oma, eens voor te proeven van een flink feestje met lekker eten... Het is nu in één rechte lijn door naar hun grote dag eind november ! Komende donderdag en vrijdag vertrek ik op opnieuw op seminarie met mijn schatjes... Dit keer gaan we De Panne onveilig maken, alhoewel we het bewust natuurlijk gezien de crisis wel een beetje low profile zullen houden... We hebben er aan getwijfeld of we ons seminarie wél of niet moesten laten doorgaan, maar we beseffen dat ons onderwerp van het seminarie, cliëntgerichtheid, meer dan ooit brandend actueel is ! En natuurlijk is het ook gewoon leuk om nog eens met het hele team een stapje in de wereld te zetten... Fotootjes later ! Ondertussen druk bezig met één en ander van fotootjes van vorige zondag een beetje toonbaar te maken voor publicatie... In de loop van het weekend te bewonderen ! CU !

vrijdag 3 oktober 2008

Nog een paar nieuwe fotootjes snel on line..

Het heeft hier vandaag met bakken geregend... Ik mailde vanmorgen nog naar Alain dat we op onze hele vakantie maar één dag regen gehad hadden... wel, ik had beter niets gemaild... of toch niet daarover,...
Nu bon, no probs, een bakske regen houdt ons niet tegen om toch één en ander te doen, al hebben we het vandaag bewust kalm aan gedaan... Vanmorgen nog een beetje gaan shoppen in een grote overdekte mall, in de hoop dat de middag beterschap zou bieden, maar toen bleek dat dat niet het geval was, gewoon de regenjas aangetrokken én op wandel gegaan in Stanley Park, de groene long van Vancouver...
Om af te sluiten wél nog even een paar zonnige fotootjes van de afgelopen dagen toegevoegd, check it out ! De regenfotootjes volgen nog wel van thuis !
Tot (jammer genoeg) héél binnenkort op Belgische bodem !
Fleur en Dirk

donderdag 2 oktober 2008

Vancouver Blues...

Hier zijn we weer, deze keer goed en wel terug in Canada... Na een verblijf van ruim een weekje in de States, zijn we vanavond opnieuw de grens overgestoken in Blaine... terug van het supergeorganiseerde Amerika naar het charmante, goedlachse Canada...
We hadden vandaag eigenlijk gepland om te gaan whalewatchen voor de kust van San Juan Island, maar gezien het blijkbaar het eind van het seizoen is was er voor de whalewatchers een bedrijfsuitstapje gepland én kregen de orca's dus géén bezoek vandaag... In de plaats daarvan hebben we een kleine omweg ingelast én zijn we nog eens gaan hiken, ditmaal in North Cascades National Park... een National Park volledig anders dan de anderen, gratis om door te rijden gezien er een doorgaande snelweg door loopt, maar met de grootste oppervlakte echt wilde natuur... Weinig korte hikes dus, en bijgevolg hebben we met de Thunder Knob Trail ook vandaag de nodige kilometertjes geklommen en gedaald... Ondergetekende heeft meermaals eens flink gevloekt op haar ondernemende echtgenoot; maar koppig als ze is, heeft ze wel het volledige traject naar boven afgelegd... Niets gezien van wildlife op de weg naar boven, dus dat viel een beetje tegen, maar misschien heb ik ze met mijn gejammer weggejaagd... De even lange weg naar beneden wel één en ander van klein grut gezien, wellicht omdat ik er dan wat meer "open voor stond"... Eindbeoordeling : het was een leuk en waardig alternatief, al heb ik dat pas NA de tocht beneden tegen mijn Dirkie gezegd...
En nu zijn we terug in Vancouver... een week geleden leek het nog mijlenver weg, maar al bij al is de vakantie weer omgevlogen... Gezien we tevreden waren met ons hotel toen we hier toekwamen nu nog twee nachtjes op zelfde plaats geboekt (waar internet toch al niet goed voor is...) om in één rechte lijn nog de laatste centjes op te doen, op zoek te gaan naar nog één en ander van souvenirs, zien waar we de gaatjes van de koffer nog mee kunnen vullen (we hebben ons al laten gaan in kleren voor Dirk en schoenen én boeken voor mezelf) om dan vrijdagavond onze nachtvlucht terug naar Amsterdam te nemen... De blues waarvan sprake in de titel zullen we zolang mogelijk proberen uit te stellen, maar wat ons betreft is er maar één remedie : zo snel mogelijk weer nadenken wat onze volgende bestemming zal zijn... We hebben hier al uitgebreid kunnen brainstormen, u hoort nog van ons !
Vancouver wenst u een aangename dag ! Fleur en Dirk

zaterdag 27 september 2008

It has been a beautiful day...

Hallo allemaal ! Hier zijn we weer, deze keer vanuit de States...
Nadat we bij Liesbeth en Sander vertrokken waren gisteren hebben we nog een superlange, maar geweldige dag gehad ! Het is ons eindelijk gelukt om twee beren te spotten: een échte grizzly gewoon naast de weg in Waterton Lakes National Park aan de Canadese kant...

én luttele uren na ons bezoekje aan de Amerikaanse douane (binnen een kwartiertje buiten, een aantal prachtige stempels rijker én twaalf dollar armer) én na een geweldige regenbui een supergrote black bear die besloot ons eens van naderbij te komen bekijken... Jaja, we zijn wijselijk de auto niet uitgekomen, al hadden we daar achteraf wel spijt van, we hadden nog wel wat meer fotootjes willen maken...

Gisterenavond laat dan een motelletje gezocht in de buurt van de ingang van het Glacier Park, want de weg erdoor heen bleek gesloten,... én dus moesten we een héél eind om... Maar dat heeft er ons niet van weerhouden om vanmorgen te gaan hiken naar Hidden Lake, een tip die we gisteren tijdens een gesprekje met de échte pro-fotografen gescoord hadden, samen wachtend op de zonsondergang... alhoewel het een uitputtende hike was, was het super de moeite ! En nu zijn we na een lange rit van maar liefst 5 uur hier dankzij een Manager's Special beland in een superdeluxe King Suite met jacuzzi voor de luttele prijs van maar 100 USD... Mijn ventje ligt al te dobberen, ik kan niet wachten om hem te gaan vergezellen !

Meer nieuws en nieuwe fotootjes volgen ongetwijfeld de komende dagen ! Dikke kus, Fleur

woensdag 24 september 2008

Calgary Cowboy and Girl...

Hello you all !
We zijn hier ondertussen in Calgary verzeild geraakt, onze voorlaatste stop in Canada, waar we warm ontvangen worden in de Liesbeth&Sander B&B... Na een ware Jamie-maaltijd (ja,het was overheerlijk Lies...) én een meer dan uitgebreide babbel ons nu teruggetrokken om nog een paar fotootjes te uploaden...
Enjoy en laat ons horen wat jullie ervan denken !
Dikke nachtzoen, Fleur & Dirk

zondag 21 september 2008

Athabasca Snowcoach...

Vandaag zijn we na een vroege start de Icefield Parkway tussen Jasper en Banff aan een bijzondere inspectie gaan onderwerpen... Nadat we gisteren al een eerste stukje, met name Mount Edith Cavell, beklommen hadden én daar een magnifiek mooi glacierlake ontdekt hadden (fotootjes volgen) waren we vandaag klaar voor het andere serieuse werk, met name de lange weg tussen beide National Parks overbruggen, een weg die bekend staat om haar bijzonder "scenic" karakter én ja, dat kunnen wij zondermeer bevestigen !
We hebben vandaag weer een paar nieuwe diertjes ontmoet, magnifieke Rocky Mountains beklommen en bewonderd én we zijn met een heuse snowcoach de Athabascagletsjer opgereden om daar ter plaatse dichtbij met de gletsjer kennis te maken...
Ik ga nu speciaal plaats maken voor Dirkie, dan kan hij de fotootjes downloaden zodat we er nog een paar mooitjes voor jullie kunnen uitkiezen... Zeker kijken binnen een paar...,
We zijn vanavond terecht gekomen in een absolute TOP bed and breakfast, superkamer en heerlijke gastheer en dame, we kijken al uit naar het ontbijt morgenvroeg,
Grtz, en laat ook eens van jullie horen wat we allemaal in België missen !
Dirk & Fleur

vrijdag 19 september 2008

Aangekomen in Jasper National Park...

Gisteren laat in de middag zijn we na een ontspannen rit aangekomen hier in Jasper Town, hometown van het Jasper National Park, ons tweede NP dat we vandaag uitgebreid gaan bezoeken...
Gisterenavond zijn we nog even snel een beetje wild gaan proberen spotten, maareh... Liesbeth, met al je commentaar durfden ze zich nog amper vertonen aan die arme Belgen... Score : een paar kleine hertjes én een hele kudde mooses... Op toch wel 5km van Jasper terwijl we bijna 100km gereden hadden... Ik heb een mooie foto van de moose, maar de geluiden die papa Moose maakte deden me toch niet dichterbij gaan...
Vandaag eerste uitstap een ontbijtje gaan scoren en naar het Visitor Centre voor nog wat info, ik heb nog wat fotootjes on line geplaatst, hope you'll enjoy !
Grtz, Fleur

donderdag 18 september 2008

Clearwater calling...

Hello folks !
Calling to you vanop de grens met het Wells Gray Provincial Park...
Sinds gisterenavond laat zijn we terug met onze beide voetjes op het Canadese vasteland en zetten we onze reis gezwind verder naar Jasper en Banff National Park... Gisteren hebben we heel wat afgevaren met de ferry van eiland naar eiland om uiteindelijk gisterenavond laat te stranden in het mondaine ski-oord Whistler... Leuk klein stadscentrum, helemaal gericht op het wintersport-toerisme, maar met een geweldig hotel en zondermeer het lekkerste bed waar we al in geslapen hebben deze reis...
Vanmorgen onszelf met frisse moed op weg gezet voor een lange autodag, waarbij we onderweg een heerlijke lunch gegeten hebben in het gezelschap van de eendjes in Marble Canyon Park... dat is écht iets van Canada... langs elke mooie lake staan er hopen banken én BBQ opdat eenieder die daar zin in heeft kan eten met het mooiste zicht, in alle rust van het meer...
Morgen op naar Wells Gray, watervallen bekijken én hopelijk op zoek naar een beer of twee... Meer nieuws én nog fotootjes volgen later...
Stevige groet,
Fleur & Dirk

maandag 15 september 2008

Pacific Rim National Park

Té moe om een héél lang verhaal te schrijven over al onze belevenissen van de afgelopen twee dagen, heb ik wel even de moeite genomen om nog wat extra fotootjes te uploaden... Take a look !
Een kleine greep uit onze activiteiten :
- Minigolfen in Parksville
- Whale Watchen in de late namiddag (méér dan 3u lang... Megasuper !)
- Zondagmorgen, 7am zaten we opnieuw op de boot op zoek naar beren
en de rest van vandaag hebben we totaal een 12tal kilometertjes afgewandeld op de prachtige paden van het Pacific Rim National Park...
Moe maar voldaan zetten we morgen onze tocht verder naar nieuwe oorden !
Sleep tight ! Dirk & Fleur

zaterdag 13 september 2008

Helemaal op ons gemak hier in Nanaimo...

Gezond en wél opgestaan vanmorgen, na een lange nachtrust, helemaal klaar om deze nieuwe omgeving te veroveren... Om 7h30 zaten we klaarwakker aan de ontbijttafel van het hotel, ready to go to the ferry die ons vandaag naar onze vijfdaagse op Vancouver Island zou brengen...
Ik had al verhalen gelezen dat de anderhalf uur durende overtocht een beetje leek op de overtocht Wellington-Picton (Nieuw-Zeeland) en inderdaad dat bleek te kloppen... Na een klein stuk op open zee varen we tussen de verschillende kleine Gulf Islands door naar Sidney (ja, ja, met een "i" deze keer, en niet te vergelijken met haar grote broer vorig jaar) om van daaruit gezwind onze reis voort te zetten naar Victoria, een monument van Britse stijl én de hoofdstad van Vancouver Island. Leuke stad, niet te veel mensen, maar waar wel een supergezellige sfeer heerst, mede door de kleine Inner Harbour waar een hoop straatartiesten met tekenen, zingen en dansen de toeristen vermaakt terwijl deze zich kunnen vergapen aan de veel te dure souvenirstands... Lekker weertje, leuk muziekje op de achtergrond,... de wereld ziet er gewoon 200% beter uit als je uitgeslapen bent... Het was al een stuk na de middag toen we besloten om na een bezoek aan de Parliament Buildings onze honger te stillen op een Italiaans terras...
In de late namiddag nog een bezoekje gebracht aan Duncan, de totempaalstad én aan Chemainus, een stad voor murals (muurschilderingen) en nu ondertussen prinsheerlijk aan het genieten van onze eerste Canadese B&B... een tiental minuten van het centrum van Nanaimo gelegen aan het Beck Lake in een oase van rust...
We gaan nu snel nog even wat fotootjes uploaden, zodat jullie kunnen meegenieten van onze eerste dag in "Beautiful British Columbia" !
Dikke kus, Fleur en Dirk
PS : Voor de goede kijkers : YES ! We zijn inderdaad tijdens onze laatste 10min op de ferry vergezeld door een nieuwsgierige orka... Morgen gaan we uitgebreider met deze Free Willy's kennismaken tijdens een zodiac-tocht op zee... We zijn benieuwd...

vrijdag 12 september 2008

Wij zijn goed aangekomen !!!

Even een snel berichtje om iedereen op het thuisfront te laten weten dat de heer en mevrouw Logghe goed en wel aangekomen zijn hier in zonnig Vancouver !
Na een lange vliegreis (als je de service van Qantas vorig jaar gewoon was, viel dit toch een beetje tegen...) zijn we net terug van een kleine wandeling in Vancouver Harbour... Onze eerste indruk: leuke stad, wel met heel veel bouwwerven, beetje Europees, maar we hebben nog niet echt dat absolute Waaw-gevoel... Wellicht staan we er op dit moment ook nog niet echt voor open, gezien de moeheid...
We hebben net een snelle bite genomen en gaan nu samen genieten van een hopelijk lange nacht! Meer nieuws van ons wellicht morgen, samen met de eerste fotootjes,

Slaapwel ! Fleur & Dirk

maandag 8 september 2008

De laatste loodjes...

... wegen het zwaarst... Letterlijk én figuurlijk dan, want sinds afgelopen weekend wordt ons leven beheerst door paklijstjes, rugzakken vullen, wassen, strijken, nog snel wat dingen opschrijven om niet te vergeten én... weer voor de zoveelste keer de trap op- én aflopen omdat je weer aan iets denkt...
Vakantiestress noemen ze dat ??? Nu, we zijn onderhand wél een en ander gewend én dus gaan we als een goed geoliede Sidmarwals te werk in de taakverdeling... om alles goed en wél klaar te hebben woensdagavond 19h, want dan start voor ons de vakantie met het nemen van de trein naar het schone Limburg... Donderdagmorgen "treinen" we dan naar Amsterdam én dan kan ons nieuwe grote avontuur beginnen...
Morgen (voor Fleur) en overmorgen (voor Dirk) nog éven een laatste flinke stoot gas geven op 't werk om alles afgerond te krijgen (op dit eigenste moment is mijn ventje trouwens nog steeds op Sidmar om een volgende inbedrijfname voor te bereiden, als dat niet getuigd van werkijver ?) én dan ready to go !
Ook deze reis zal de laptop onze reisgezel zijn om zowel onszelf als jullie te laten genieten van al het moois dat we onderweg zullen tegenkomen... Wij hopen dat jullie ons op jullie beurt regelmatig eens met een berichtje laten weten hoe 't met jullie gaat... wat we allemaal al gemist hebben én natuurlijk hoe graag jullie zouden willen dat we terug naar huis komen (hihi)...
Hopelijk lezen we velen van jullie onderweg !
Tot binnenkort, Fleur & Dirk

vrijdag 5 september 2008

Back to School...

Deze week, na twee lange maanden "vakantie", afgelopen maandagavond opnieuw op de schoolbanken gekropen van het Sint-Vincentius in Deinze...
We zijn opnieuw begonnen met studeren (lees: les volgen), al voor het derde jaar willen we ons verdiepen in de taal van Cervantès, het edele Spaans...
Net zoals elke nieuwbakken student betraden wij met een gezonde dosis nieuwsgierigheid de aula, in blijde verwachting over wie dit jaar ons zou gaan begeleiden (lees: in toom houden) én vooral wie van de noeste overblijvers van vorig jaar ook dit jaar de nobele moed gehad had om samen verder op ontdekkingstocht te gaan...
Eerlijk is eerlijk, we hebben door onze drukke agenda's lang getwijfeld of we dit jaar opnieuw zouden doorgaan, maar de Spaanse schoonfamilie samen met een niet te stuiten reismicrobe hebben ons opnieuw over de streep getrokken... Midden vorige week aangeschoven en het lesgeld betaald, dan was er tenminste geen weg terug... ook al zijn de lessen dit jaar met bijna een uur verlengd en zullen we als goede studenten elke maandagavond van 18h30 tot maar liefst 22h converseren in het Spaans ! Vanaf dit jaar gedaan met instructies en aanverwanten in 't Nederlands, onze "nieuwe" lerares Rita, een zeer charmante vijftigjarige échte lerares met hopen ervaring legde er direct de zweep op én heeft ons uitgebreid getest op onze kennis... Evaluatie in de auto op weg naar huis: van deze dame zullen we flink wat kunnen leren ! Het zal flink aanpoten worden om haar tempo bij te houden, maar we zijn superenthousiast ! Hasta proxima para hablar un poco más de nuestro curso de español, Fleur&Dirk

vrijdag 29 augustus 2008

Zo van die zomerdagen...

"Mannen met 'n pens, focussen hun lens, van hun apparaat...
Het héle strand kijkt met ze mee... Elke blote tet wordt erop gezet, ... "
Gisterenavond hebben mijn liefste en ik in Brussel geweldig genoten van een door mijn werk georganiseerde avant-première van de nieuwste CD van Bart Peeters : "De Hemel in het klad..."
Nadat Bart de avond voordien in de Laatste Show zijn nieuwe single "Zo van die zomerdagen" voor het eerst had gepresenteerd kregen wij het unieke voorrecht om de nieuwe liedjes als één van de eersten te mogen beluisteren én Yes ! Na "Slimmer dan de Zanger" heeft Bart opnieuw een pareltje in handen... Van intieme luisterliedjes, via de "slaapwals" naar een waar latino-nummer met de welluidende titel "arbeidsongeschikt"... Komende van Café California op zoek naar een Messias om daarna samen nog eens ultiem te gaan houden van folk ! Whoehoe !
Het was de eerste keer dat we Bart live aan het werk zagen, maar we zijn overtuigd... Dit was vast niet de laatste keer ! Het was GENIETEN, in hoofdletters en we kijken dus al uit naar het moment dat de CD in de winkel ligt...

dinsdag 26 augustus 2008

B&B-Time...

Het is alweer een tijdje geleden dat jullie nog iets van ons hebben kunnen vernemen... Hoog tijd dus voor een kleine update over de vraag die ons de afgelopen weken dagelijks, zoniet weekendsgewijs bezig heeft gehouden, met name hoe een goede B&B kiezen uit het ENORME aanbod van locaties die Canada ons biedt ? En, meer nog, eenmaal er eentje gevonden, heeft deze nog wel een bedje vrij om ons 's avonds, na een wellicht uitputtende dag, die broodnodige nachtrust en ontspanning te bieden ?
Sinds we vorig jaar voor het eerst kennis gemaakt hebben met het fenomeen Bed&Breakfast, zijn we absolute fans geworden... Het is dan ook een uitdaging om de vele websites af te schuimen, op zoek naar het mooiste huis, de beste prijs-kwaliteit of de ideale locatie om de volgende dag verder te reizen...en dit alles tegen een beetje redelijke prijs liefst,...
Een kleine SvZ (om de moeders opnieuw gerust te stellen dat we wél degelijk in een groot aantal gevallen al een dak boven ons hoofd hebben) :
De eerste nacht in Vancouver hebben we al een hotel gereserveerd...
De daaropvolgende nachten, zeggen en zwijgen voor bijna de hele eerste week hebben we onderdak gevonden, ware het niet dat we nog een aantal "voorlopige" reservaties hebben staan bij B&B's... die er blijkbaar op Vancouver Island allemaal vanuit gaan dat je minstens een dag of twee of langer bij hun wil blijven... Leuk voor mensen met een zee van tijd, maar niet écht een aanwinst voor de zoekende nature-hopper...
Eenmaal terug op het vasteland hebben we een hele rits kleine hotels en B&B's op de kop weten te tikken, daar gaat het blijkbaar toch allemaal net iets makkelijker waardoor we tot de slotsom kunnen komen dat tot ons grote familiebezoek bij Liesbeth&Sander er nog maar een paar gaatjes moeten worden gevuld...
De grens met de US of A die we daarna gaan oversteken doet ons opnieuw verhopen dat we daar wel sneller een goedkoop hotelletje zullen vinden... Niets geboekt voorlopig on the other side of the border, maar onze reis van twee jaar geleden heeft ons geleerd dat er met bonnenboekje in de hand gekregen bij het Visitor Center tot laat in de avond wél ergens een plaatsje te vinden is... en dit tegen een redelijke prijs mét het bijkomend voordeel dat je volledig vrij bent in het bepalen van je trip...
Back in Vancouver aangekomen op t eind van onze trip zullen we nog op zoek gaan naar een hotelletje om nog een paar daagjes van elkaar en de vrije tijd te genieten... Dan mag het best een ietsje meer zijn, dat maakt het naar huis gaan des te moeilijker...

Naar goede gewoonte zullen jullie onze escapes hier on line kunnen volgen, de fotoplaats is al gereserveerd om jullie mee te laten genieten van al het moois dat we hopen te gaan zien...
See you on the Web ! Dirk & Fleur

zondag 17 augustus 2008

Druk, druk, druk... Zen !

De laatste maand voor vertrek is, sinds begin deze week, ingezet en traditioneel betekent dit schoon schip (proberen) te maken, allerhande kleine en grote openstaande werksjes afronden, lijstjes maken met nog "to do" én hier en daar onze reisplannen nog wat finetunen zodat we toch overal zo optimaal mogelijk gezien hebben wat er is te zien...
Om er zeker van te zijn dat we deze periode volledig ontspannen konden beginnen, én natuurlijk vooral ook omdat het mijn liefste zijn verjaardag was, had ondergetekende besloten dat we best wel eens een beetje verwenning konden gebruiken... Het internet afgezocht én na lang zoeken ben ik terecht gekomen bij Kajuit 37... gelegen in Wondelgem in een gewoon doordeweeks herenhuis, maar wel een echte oase van rust ! Pas open sinds begin dit jaar én inderdaad voorzien van het allernieuwste comfort... Nadat je binnenkomt in een superklein, maar sfeervol salonnetje kun je rechtstreeks doorlopen naar het wellnes-gedeelte met twee grote regendouches, een waterval, een grote tweepersoonsjacuzzi én, natuurlijk het belangrijkst, een kleine sauna, een intieme hammam en een infraroodcabine. Buiten op het terras bevindt zich dan ook nog een grote dubbele tuinoester én natuurlijk die overheerlijke emmer met ijskoud water !
Omdat het Dirkie's verjaardag was had ik een speciaal Noordzee-arrangement geboekt, waarbij we daarnaast in ons salonnetje konden genieten van een uitgebreide visschotel, krakend vers, en een lekker flesje witte wijn... Om een lang verhaal kort te maken: we hebben genoten, van de eerste tot de laatste minuut, drie uur later ! Met babyvelletjes, zacht en rozig, maar vooral ook volledig ontspannen stapten we terug buiten om nog nagenietend in de auto op wolkjes naar huis terug te rijden ! We besloten stante pede dat het de hoogste tijd was om onszelf in de toekomst wat vaker hiermee te gaan verwennen én juist daarvoor is Kajuit 37 de ideale plaats ! Een intieme, écht tweepersoons-ervaring, om je een paar uur volledig van de buitenwereld af te sluiten én om volledig herboren terug buiten te stappen ! We zijn nu klaar voor de laatste rechte lijn naar het vliegtuig, dat op 11/09 uit Amsterdam vertrekt ! Canada, here we come !

maandag 11 augustus 2008

Happy B'Day Darling !

Mijn liefste viert vandaag zijn 35ste verjaardag !
1000 dikke kussen ! Je vrouwtje

zondag 3 augustus 2008

MidsummerBBQ 2008... The Wet Version !

Naar goede jaarlijkse gewoonte... Gisteren mochten mijn liefste en ikzelf opnieuw de broers en zusjes Vlaeminck samen met de Achelse clan ontvangen... op onze eigen MidsummerBBQ !
Deze keer jammer maar helaas niet met hetzelfde schitterende weer als vorig jaar, maar de warmte van de aanwezigen straalde opnieuw ! De fotootjes links ten bewijze...
Wat hebben we dit jaar geleerd ? Dat we, met een beetje goede wil, met zijn allen en een wirwar van tuinstoelen óók binnen van het dessert kunnen genieten zonder dat de sfeer ook maar één minuutje minder was !
Wij hebben ervan genoten, wij hopen voor alle aanwezigen, van hetzelfde !

maandag 14 juli 2008

"Welcome Aboard !"... This is your captain speaking...

Gisterenmiddag mijn beloved daddy op bezoek gehad... Natuurlijk kwam hij ook voor mijn verjaardag maar natuurlijk (en vooral) om één en ander van de geplande festiviteiten eind november samen door te nemen.
Onder het genot van een snel in elkaar geknutselde BBQ bood hij ons ons jaarlijks gezamenlijk verjaardagskadootje aan... Elk jaar mogen we paps één of meer suggesties doen, maar gezien we hem al jaar na jaar teleurstellen door de centjes nog netjes in de spaarpot te hebben liggen (over de aankoop van een grasmachine én een brievenbus hebben we meer dan een jaar gedaan -kieskeurig als we zijn-, de centjes voor een flatscreen hebben we nog steeds in onze spaarpot...), had vaders dit jaar zelf eens nagedacht én hij kwam met drie, totaal verschillende, voorstellen waaruit we mochten/moesten kiezen...
1) BETTER BE SAFE, NOT SORRY : mochten we op slipcursus voor één dag,... 2) OFF ROAD : mochten we een voormiddag gaan 4x4-en... of... 3) SPECTACULAR : een uurtje vliegles op Texel in Zeeland ergens...
Zij die ons een beetje kennen, weten dat de keuze snel was gemaakt... Wij gaan op vliegles ! Na een korte uitleg van de piloot over de besturingsprincipes van het toestel (een Cessna met dubbele besturing) en de basisprincipes van “het hoe en waarom” een vliegtuig vliegt, stap je samen met de piloot in het vliegtuig en nadat de riemen zijn vastgemaakt taxie je samen naar de baan toe om op te stijgen. De piloot doet de start en de landing van het vliegtuig, maar boven het eiland zijn wijzelf degene die het vliegtuig besturen. Tijdens het maken van basisoefeningen zoals bochten, klim- en daalvluchten zullen we hopelijk de smaak van het zelf vliegen te pakken krijgen... wie weet is het helemaal wél niet zo moeilijk als het lijkt... We zijn in ieder geval razend benieuwd naar deze nieuwe uitdaging, paps heeft zichzelf al aangeboden als passagier, dus moet zijn dat hij er tenminste vertrouwen in heeft... We zullen niet nalaten u nader te berichten omtrent onze ervaringen, let's hope we find a date very soon !

zaterdag 5 juli 2008

Toi et Moi in het kwadraat...

Afgelopen woensdagavond werden we aangenaam verrast door een telefoontje van Bart & Ellen... Tijdens onze laatste eetdate hadden we min of meer afgesproken om dit weekend, in aanloop naar mijn verjaardag, samen een hapje te gaan eten (what else?) en gezien gisterenavond in ons beider agenda's nog helemaal open was... Op naar Ghent City om de vervanger van het Koningshuis te gaan ontdekken... Restaurant Toi et Moi ! De honderden portretjes en foto's van ons koningshuis die vroeger de muur sierden in dit oude herenhuis werden vervangen door een meer "zen"interieur in een chocobruin, met mooi verzorgde tafels én niet te versmaden écht heerlijk zittende bankjes waarop ondergetekende na aankomst direct haar vermoeide lijf op smeet... Vooraleer het nagerecht was geserveerd zou ik deze zaligheid niet meer verlaten, zó lekker zat ik... helemaal klaar voor wat de avond zou bieden !
De menukaart van Toi et Moi hadden we al op internet bekeken, maar we hoopten ter plaatse ook nog verrast we worden door suggesties, maar dat bleek (helaas) niet het geval te zijn... Bon, zeker voor ondergetekende was de keuze dan snel gemaakt : als voorgerechtje het duo van gandaham met een gelei van cavaillon en Breydelham-mousse met een doperwtenjus, voor het hoofdgerecht (en daarbij werd ik vergezeld door mijn liefste) de gegrilde Ierse ribeye met handgesneden verse frietjes. Ellen koos voor de carpaccio van octopus vooraf, de beide heren kozen voor de Salade Folle. Vrij snel na ons aperitief, dat vergezeld was van een amuse van makreelmousse met linzen en tarwe, werden de voorgerechtjes geserveerd. We kozen voor een witte, zeer speciaal smakende Nottage Hill Chardonnay 2005 (Australia, 21 EUR) om onze gerechten te begeleiden: ideaal bij kip en vis, ... én voor wat betreft de vleeseters : zij die hen goed kennen weten dat zij liever wit dan rood drinken ! Mijn hammousse was lekker, in orde, maar zeker niet zó geweldig als de omschrijving deed uitschijnen, ook de octopuscarpaccio werd niet algeheel enthousiast ontvangen... Onze ega's waren niet ontevreden over hun salade, ware het niet dat deze voor de prijs van 16,50 EUR toch wat pover was... Niet goed, niet slecht dus, snel over naar het hoofdgerecht...
Omdat mijn allerliefste vriendinnetje niet zomaar alles kan eten, besloot zij voor een groene curry met zalm, mango en jasmijnrijst te gaan, Bartje koos voor een nage van Mechelse koekoek en zomergroentjes... Ondanks dat mevrouw had meegedeeld dat het wel degelijk een mild-pikante curry was, was de nasmaak gerust héét te noemen... jammer genoeg voor de rest niet écht speciaal, net zo min als de nage van Bart... Onze ribeyes waren "really petite" en de frietjes soso... Gelukkig was ons gezelschap wel 5-star zodat het altijd een waar plezier is om de avond door te brengen met het echtpaar Delen ! Een blik van mij naar Ellen en omgekeerd kan meer dan volstaan soms om elkaar te verstaan, onze mannen kunnen heerlijk hun burgie-behoeftes ophalen... géén onderwerp is taboe ! Het was dan ook pas bij het dessert dat we eraan toekwamen de kwaliteiten van het eten te beoordelen... Dat dessertje bestond voor mezelf uit drie bolletjes speculaasijs op een bedje van gebroken feuilletinekoekjes : een klein gastronomisch lichtpuntje ! De heren waren eveneens tevreden over de Dame Blanche en Tiramisu... Eindrapport : Een dikke zes, magere zeven ! Zeker niet zo origineel en spectaculair als de menukaart doet vermoeden, om nog niet van de bediening te spreken ! Volgende afspraak gemaakt bij de Passe-Vite... we kijken ernaar uit !

donderdag 3 juli 2008

Dimanche Soir chez l'Homard Bizarre...

L'Homard Bizarre, op de hoek van het dorpsplein van Sint-Martens-Latem, opende begin 2000 haar deuren en is sindsdien een onafgebroken succesverhaal... Van heinde en verre komen de gasten genieten van dé trekpleister van dit restaurant, zijnde het maandelijks wisselend viergangenmenu, seasonal inspired. Voor de luttele prijs van 41 EUR wordt dit menuutje (alhoewel, dat -tje kunnen we er wel af laten...) incl. aperitief van het huis én koffie of thee met huisgemaakte koekjes geserveerd. Beslis je daar de voorgestelde wijnen van de chef bij te nemen, dan ben je voor 50 EUR per persoon een héle avond aan het genieten... Gezien mei/juni de heerlijke aspergemaanden zijn, waren onze verwachtingen dan ook hooggespannen toen we samen met ons universitair clubje afgelopen zondagavond gereserveerd hadden... Al snel na aankomst en begroeting door de uiterst vriendelijke gastvrouw die onze jassen aannam, namen we plaats aan een ronde tafel dicht bij de open keuken zodat we ook live konden meekijken over de schouder van de gastheer-kok die al dit lekkers elke avond bereidt. Ik weet niet wat het is, maar ik vind een restaurant met ronde tafels al sowieso een dikke plus: wanneer je anders met acht mensen gaat eten heb je altijd het gevoel iets gemist te hebben van de gesprekken... aan een ronde tafel kun je nog eens lekker gezellig "iets in de groep gooien" waarna tenminste iedereen aan de discussie kan deelnemen, hetgeen toch een héél stuk moeilijker is in twee rijen van vier...
Goed, gezeten aan de ronde tafel dus, hoog tijd voor het aperitief om te toasten op de geslaagden onder ons : een glaasje Baron de Clermont begeleid van drie amuses waaronder een warme bisque van garnalen en een heerlijk stukje nieuwe haring... door iedereen gesmaakt én de ideale inleiding voor het daaropvolgende kwartelslaatje met boontjes, spekjes , punt-asperges en ganzenleverkrul, zoetzure stroop van frambozen uit Borgloon. Na wat over en weer palaveren en tentoon stellen van gastronomische kennis over de kwartel (nietwaar Fredje?) snel over naar voor wat mij betreft hét hoogtepunt van de avond : een schuimige soepje van Mechelse asperges met stukjes wilde zalm ! Overhéérlijk ! Evenwichtig, zacht, met botermalse puntjes asperges en blokjes zalm op de bodem... Jammie !
Voor het hoofdgerecht dienden we een keuze te maken tussen slibtong gebakken op zijn geheel, ratatouille van asperges en grijze handgepelde garnalen en aardappelen met Zuiderse kruiden OF gegrilde filet van tam konijn, een spietje van wortel, witte en groene asperges, overgoten met jus van de beentjes met zwarte truffelpasta. Kris en Dirk lieten zich het konijn welgevallen, terwijl de rest van de tafel resoluut voor de slibtong ging... Persoonlijk vond ik deze een beetje tegenvallen, maar dat zou natuurlijk ook gelegen kunnen hebben aan het feit dat we de avond voordien van het verste van de zee genoten hadden in Oostende en waarbij ondergetekende krakend verse zeetongetjes had verorberd... De rest van het gezelschap was niettemin razend enthousiast zowel over het konijn als over de vis...
We sloten de avond rond middernacht af met een taartje van Nevelse aardbeien, Parijse macarons en een saus van rode vruchten met ijzerkruid, begeleid door een afterdinner Illy of een keuze uit het thee-assortiment met huisgemaakte koekjes. Een smakelijke afsluiter van een gezellige avond !
Globale beoordeling : Tussen de zeven en een acht, met een absolute 10 voor de soep ! We zullen in de toekomst zeker de website in de gaten blijven houden én opnieuw reserveren als er een maandmenu van onze keuze is...

woensdag 25 juni 2008

Knock Out bij Brasserie De Knok...

Elke reden is goed voor een (klein) feestje... en gezien we vandaag precies drie jaar geleden elkaar het jawoord gegeven hebben in de kerk van Bachte-Maria-Leerne, dachten we dat dát wel eens een reden kon zijn om een zonnig terrasje te doen, genietend van elkaar en van iets lekkers erbij om te eten...
We hadden onszelf, vanachter het raam bij de Chinees aan de overkant, al meermaals afgevraagd of Brasserie De Knok dan wel een serieus e(e)tablissement was of een doodgewone bruine tea-room, en nu vanavond hun terrasje stond te pronken in de zon besloten we dat het tijd was voor iets nieuws...
In een windluw hoekje gekropen, apérootje besteld en samen uitgebreid de kaart bestudeerd... Gezien Dirkie een echte soeplover is, één verse dagsoep (champignon-room) voor mijnheer, en voor Fleurtje een paar lekkere kaaskroketjes... Daarop wachtend kregen we achtereenvolgens een bordje olijfjes, een schaaltje radijsjes én een wachthapje in de vorm van twee stukjes haringfilet met uitjes aangeboden... Mmm... een goede entree !
De dagsoep, begeleid met een royale hoeveelheid brood, werd door de betere helft van mijn trouwboekje bijzonder gesmaakt... Mijn eigenste kaaskroketjes waren vergezeld van een krakend vers slaatje met kleine kerstomaatjes, maar vooral van heerlijk gefrituurde diepgroene peterselie... Reikhalzend vroegen we ons af of de hoofdgerechtjes ook zo lekker zouden zijn... Ikzelf lijk wel op de Nationale "Test de Tartaar"-tour te zijn -ook vanavond wou ik de proef op de som nemen-, Dirkie ging voor een échte Vlaamse stoverij, allebei met handgesneden verse frietjes... De beide schotels werden 'just in time' (niet te snel na het hoofdgerecht) door de attente serveerster gebracht, smakelijk gepresenteerd én opnieuw heerlijk van smaak... Het was genieten in de avondzon !
Ruim twee uur later, met ons buikje rond hebben we voor in totaal ongeveer 50 EUR royaal genoten... Met een oranje briefje minder, maar met een nieuw adresje daarvoor in ruil !

vrijdag 20 juni 2008

A grand museum is like food for the soul...

Samen met collega, maar bovenal ook jarenlange vriendin Christel hadden we deze vrijdagmiddag al een paar maanden geleden in ons beider agenda gereserveerd voor een uitgebreide marktstudie horeca... Geïnspireerd door een uitzending van Mijn Restaurant (VTM) gingen we als kritische recensenten genieten van een middagje Museumfood op het Koningsplein in Brussel...
Op de website van de Museumbrasserie staat bij Peter Goossens te lezen : "CHEF, Met de drie sterren die zijn restaurant Hof Van Cleve in Kruishoutem door de Michel Gids toegekend kreeg, mag Peter Goossens zich tot één van de allerbeste chefs in Europa, zo niet de wereld rekenen. Zijn visie op de gastronomie, waarin hij een hedendaagse benadering aan een groot respect voor traditionele gebruiken weet te verbinden, maakt hem tot de gedroomde persoon om het MuseumFood concept ook culinair tot leven te brengen"...
Geef toe, dat schept hooggespannen verwachtingen... Het was dan ook met een groot "vol verwachting klopt mijn hart"gevoel dat we binnenstapten om ons te laten verwennen in deze culinaire tempel... We kregen een aangenaam tafeltje voor twee toegewezen, vanzelfsprekend met zicht op échte Alechinsky voor mij, in een hoge, ietswat sober ingerichte ruimte vooraan het restaurant. Wat ons beiden wel direct opviel (als Peter G kritisch mag zijn, dan mogen wij het ook), was de slechte akoestiek: een enorm geroezemoes geproduceerd door dinerende zakenlui, toeristen en co... Hier werd vollebak genoten van al het lekkers dat onze Belgische bodem te bieden heeft, reikhalzend keken we dan ook uit naar de kaart... Dat deze een béétje lang op zich liet wachten, daar maalden we niet om, wij keken ondertussen onze ogen uit naar welke gerechtjes op de tafels van de buren verschenen...
De Museumbrasserie trekt resoluut de kaart van de typische Belgische gerechten, in een speciaal jasje, maar met respect voor het traditionele recept. Peter Goossens is minstens één keer per week aanwezig in de keuken. Chefs Jean Phillipe Kriers en Xavier Aldon houden op andere dagen het vuur warm...
Bij de voorgerechtjes was de verleiding groot eens te proeven van de klassieke tomatensoep met balletjes, maar besloten we na lang twijfelen allebei te gaan voor een seizoenssuggestie met asperges : Christel bestelde een velouté van aspergepunten met gerookte paling, ikzelf besloot van de Asperges à la Flamande te gaan proeven... Het genereuze bord soep van CC was gevuld met grote aspergepunten en begeleid van een toastje met gerookte paling... Lekker, maar behoorlijk zwaar, zo luidde het commentaar van mijn tafelgenote. Ikzelf kreeg een vijftal (niet zo geweldig dikke) botermalse asperges, bereid à la Flamande volgens de regels van de kunst. Eerlijk gerecht, niets op aan te merken, maar ook niet om extatisch van te worden. Ons apérootje hadden we ondertussen btw vervangen door een flesje Italiaanse Chardonnay (2007), zeker niet gekozen in functie van het daarop volgende hoofdgerecht, maar gewoon omdat we zin hadden in een lekker flesje wit... Van de uitgebreide wijnkaart even snel Peter's favorieten doorgenomen om ze links te laten liggen... Goedkoopste flesje van zijn favourites : 99 EUR,... we were slightly shocked !
Hoog tijd voor ons hoofdgerecht ! Christel koos voor een Bouchée à la Reine van bladerdeeg met kip, aangevuld met zwezerik en garnalen, geserveerd in twee loodzware gietijzeren ovenpotjes, ééntje voor de vol-au-vent en ééntje voor de begeleidende verse aardappelpuree. Ikzelf besloot de keukencrew een beetje meer te testen door een verse rundstartaar te bestellen van de "Tartaarbar"... Nu hadden we allebei wél verwacht dat de tartaar in dat geval ook vers aan tafel zou bereid worden (wat toch zou mogen vermoed worden van een brasserie met deze klasse én de hoofdreden waarom ik de tartaar besloot te nemen), maar daar kwamen we bedrogen uit ! Een flinke portie rundstartaar werd geserveerd met een slaatje en een puntzakje verse frietjes en huisgemaakte mayo... Het slaatje werd door mijn overbuurvrouw genadeloos neergesabeld wegens niet vers (én ze had overschot van gelijk!) maar de smaak van de tartaar was simpelweg heerlijk ! Niet overdreven gekruid, net genoeg, met nét voldoende kappertjes, peper en zout... Zoals Peter in Mijn Restaurant het graag zou noemen : "gedurfd gekruid" ! Frietjes zullen door de gemiddelde toerist vast als "overheerlijk" worden beschreven, een "lekker" volstaat voor mij...
We sloten deze uitgebreide test ruim 2 1/2 uur later af met een koffietje én een theepot lapsang souchong... en de rekening van om en nabij de 120 EUR. Het eindverdict van de meedogenloze jury : een dikke zeven, maar géén acht ! Ja, we zijn streng, we know, maar wij hadden er meer van verwacht ! Niettemin was het een supergezellige middag, en hebben we bij deze besloten dat we daar toch een goede nieuwe traditie van gaan maken!We weten zelfs al waar naartoe... Volgende bestemming eind van het jaar : de brasserie van Hotel Bloom !

donderdag 19 juni 2008

My Dirkie is the best... !!!

Whoehoe... Wat ben ik trots op mijn ventje ! Gisterenavond had hij, na een supergeslaagd, uitmuntend schriftelijk examen voor wedstrijdleider bridge een goede maand geleden (95%), zijn mondeling examen...
Dat bestond erin om aan tafel een drietal arbitrages te doen, real life probleemsituaties voorgesteld en zo écht mogelijk nagespeeld door de zgn. "oude rotten" in het vak... Bedoeling was natuurlijk niet alleen een grondige kennis van de bridgeregels, do's en don'ts aan de wijze heren ten toon te spreiden, maar vooral door je présence aan tafel ervoor te zorgen dat alle spelers je beslissing ook respecteren, dat het hoe en waarom van je beslissing voor iedereen duidelijk is, én natuurlijk dat de genomen beslissing billijk én voldoende duidelijk wordt gecommuniceerd ! Mijn lieve schat kwam opnieuw buiten met de hoogste score, oftewel 17/20...
Omdat hij zelf vééél te bescheiden is om daarover megaveel ophef te maken, doe ik het even... Want ik ben supertrots dat de vele uren noeste studie-arbeid tot zo'n geweldig resultaat geleid hebben, een resultaat om van de daken te schreeuwen mijns inziens !
Lief schatje, you're my champ ! Maar één vraagje, speciaal voor jou : Wanneer mag ik je manager worden ?
Fleur

zaterdag 31 mei 2008

Back Home... Tijd voor de eerste fotootjes !

Jammer maar helaas... elke dag telt maar 24 uur, en de dagen in Spanje zijn zodanig snel voorbijgevlogen dat wij allebei er alweer een halve week thuis, vollebak aan het werk op hebben zitten...
Hoog tijd dus, om de gemaakte fotootjes eens van wat naderbij te bekijken en nog eens na te genieten van al het moois wat we gezien hebben, het minder mooie in de prullenbak te smijten en via de gezellige kiekjes nog eens uitgebreid na te genieten van al dat familiaal geluk !
Broertje en Béa zijn onder een stralende zon met elkaar getrouwd geraakt en verkeren inmiddels in het noorden van Spanje om te genieten van hun eerste wittebroodsweek. Na het hoogseizoen, in november, vertrekken de torteltjes dan nog eens naar Argentinië om hun huwelijksreis nog eens over te doen...
Door op de diavoorstelling links te klikken, kom je terecht op een groter, meer uitgebreid beeld... In de loop van het weekend zullen hier nog een hoop fotootjes aan toegevoegd worden...
Het wordt op de tanden bijten tot september, dan kunnen we weer...
Canada, here we come !
Fleur & Dirk

dinsdag 20 mei 2008

Drie Jaar Getrouwd... Boodschap voor broertje Frank...

Vandaag in een bijzonder aangenaam weertje het genoegen gehad om samen ons driejarig huwelijksjubileum te vieren in Puerto deMazarrón. Hotelletje geboekt hoog op de heuvel en ´s avonds op een terrasje gegeten bij de ondergaande zon... Getrouwd zijn kan toch eenvoudig zijn nietwaar...
2005 - 2008: How time flies when you´re having fun... Nu ja, zo erop terugkijkend zijn we het er allebei over eens... We zien elkaar nog een heel stuk liever dan in 2005, na een hectische periode van bouwen, verhuizen én trouwen omdat we 20052005 toch samen zo´n mooi getal vonden...
Nu we hier, net drie jaar later, aan de Spaanse kust zijn voor het huwelijk van Frank en Béa, komt het onderwerp bij velerlei tapasjes regelmatig ter sprake... Trouwen is voor ons bewust kiezen voor elkaar én er bovenal zijn voor elkaar, ook als het eens niet zo meezit... Samen lachen, ook al zitten we soms diep in de shit als één of andere auto het om het even waar (van het meest afgelegen gat in N-Z tot de McDo in Wondelgem) laat afweten, samen genieten van al het moois en lekkers dat deze wereld te bieden heeft (én daar hebben we ons uiterste best voor gedaan de afgelopen jaren) en bovenal elkaars beste vriendje en vriendinnetje zijn...
Broertje, en querida Béatriz, er staan jullie vast en zeker nog prachtige jaren te wachten, vol spanning en ontspanning, wie weet met een hele resem Spaanse kindertjes om van jullie geluk mee te genieten ! Onder de warme Andalusische zon weten wij zeker dat , ook al regent het eens een dag, de liefde en warmte die jullie beiden uitstralen voldoende is om elke regenbui te overleven. Wij willen jullie vooral net zoveel plezier, leute en liefde toewensen waarvan wij al de afgelopen drie jaar hebben genoten... Vergeet nooit voldoende tijd voor elkaar te maken om samen te genieten, in alle mogelijke opzichten, van al het moois wat jullie nog te wachten staat...
Muchos besitos,
Je zusje en haar allerliefste Dirk

maandag 19 mei 2008

Viva Valencia !

Hier nog even snel een berichtje vanuit ons hotel in Valencia... Ondanks het feit dat het weer ons af en toe trakteert op een meer dan flinke regenbui (de fotootjes zullen het bewijzen), toch tijdens de ruime zonnige perioden genieten van de prachtige gebouwen, lekkere tapas en een koele cerveza van tijd tot tijd...
Zometeen vertrekken we in één rechte lijn zuidwaarts naar Alicante, hopelijk op naar nog mooier weer... Voor Corry en Harry: tot donderdagmiddag, voor de rest van de wereld : Hasta Pronto, maar wij gaan eerst nog wat genieten !
Dirk & Fleur

vrijdag 16 mei 2008

Buenas noches de Barcelona !

Hier een berichtje van ons, goed en wel in ons hotel... Goed aangekomen gisteren, dankzij het onweer met ruim 3 uur vertraging...
Vandaag Barcelona aan een uitgebreid stadsbezoek onderworpen en inderdaad... Iedereen die ons deze stad zo warm aanbevolen had, heeft overschot van gelijk ! Leuke stad boordevol architectuur, prachtige Gaudiékunstwerken, lekkere tapas en niet te vergeten toch een zonnetje, al is het niet altijd even overtuigend... De jas hebben we kunnen thuislaten !
Dikke kus, we gaan zeker nog van ons laten horen !
Fleur en Dirk

donderdag 1 mei 2008

Time flies bij de Passe-Vite...

Eigenlijk een beetje raar... Al zo vaak zijn we naar de Passe-Vite geweest, vrienden, kennissen, collega's en diens meer hebben we dit adresje al meer dan warm aanbevolen, maar nog nooit is er een stukje over dit kleine paradijsje op aard op deze blog verschenen...
Rik bouwde in 2001 een oud dorpscafé aan de rotonde van Sint-Martens-Leerne volledig om tot bistro Passe-Vite. Samen met zijn Sylvie ontvangt Rik de gasten op een bijzonder attente manier: hier krijg je écht het gevoel welkom te zijn... in een sfeer van rust, in aangename aardetinten met véél warmte ongestoord tafelen, nooit met een leeg glas dankzij het voortdurende oog voor detail.
De pretentieloze keuken voor een breed publiek slaat duidelijk aan. Driekwart van de klanten - vooral mensen uit de buurt van Deinze en Gent - baseert zijn keuze op een klein suggestiebordje, op verzoek uitgebreid toegelicht door de gastheer aan tafel. Daar waar wij eerder "verliefd" waren op de overheerlijke mixed grill (geserveerd met twee koude sausjes, huisgemaakte frietjes én huisgemaakte mayo) gaan ook wij de laatste tijd zondermeer voor de suggesties. Onze laatse keuze, van afgelopen maandag : Een kalfslapje gevuld met spinazie en Père Joseph in een sausje van tomaat-basilicum voor Fleurtje en voor Dirkie de zeebaars, op een bedje van prei en andere zomergroentjes, maar allebei vergezeld, op verzoek, van bovenstaande (h)eerlijke frietjes. Twee ware hoogstandjes van chef Bruno Van Eeckhout... Die runt, met een snelheid om u tegen te zeggen de keuken van het 52 couverts sterke eethuisje helemaal op zijn eentje.
Onze conclusie : In Passe-Vite vliegt de tijd altijd veel te vlug voorbij... laten we hopen dat we er even snel weer terug kunnen komen...

zaterdag 19 april 2008

Candlelight Dinner bij "De Narren"

Omdat we het vorige unief-etentje gemist hadden, leek het al een eeuwigheid geleden dat we iedereen gezien hadden én dus keken we bijzonder uit naar gisterenavond om onder 't genot van een hapje en een drankje lekker bij te babbelen met Fred en Vally (gastheer en gastvrouw van dienst voor vanavond), Stef en Helga, Koen én zijn tot nu toe voor ons mysterieus gebleven Sven...
Ondanks dat Koentje naar goede gewoonte weer het hele Vlaamse achterland had ontdekt, was iedereen deze keer goed op tijd om te komen kennismaken met de ouders van Valérie, die zo gastvrij waren om hun prachtige huiskamer-antiekwinkel (incl. supergezellige haard) ter beschikking te stellen voor het aperitief.
Na een drietal kwartier met zijn allen terug de auto in voor een kort ritje naar restaurant "De Narren", onze bestemming voor vanavond. De Narren ligt ingegraven in de schaduw van de Scheldedijk, in wat het volk Achterweert noemt. Het is de streek van gladde palingen, van de Slijkneuzen en van het decor van Stille Waters. Kok Peter De Vlieger houdt zich daar verborgen in de keuken alwaar hij een eigen draai geeft aan traditionele gerechten uit de Belgische en Franse keuken. Door de ligging zijn palingbereidingen een must. Op vrijdag- en zondagavond wordt de kaart uitgebreid met een heus Candlelight Menu... Dit laatste hebben wij gisteren met de voltallige tafel gegeten.
Na een kleine gazpacho kozen de dames unaniem voor een romig soepje van Mechelse asperges verrijkt met chiffonade van huisgerookte Mechelse koekoek, terwijl de andere kant van de tafel eveneens unaniem de huisbereide garnaalkroketjes met gefruite peterselie verkoos. De reacties aan de overkant van de tafel waren veelbelovend, wij als dames vonden ons soepje prima... enige opmerking van Dirkie, waar hij misschien wel gelijk in had : Waar is de koekoek ? Doch na een beetje zoekwerk vonden we onderin het bord kleine reepjes gerookte kip die een lekkere aanvulling waren bij de fijne smaak van aspergesoep. Ondergetekende kijkt bijzonder uit naar de komende "asperge"maanden... een jaarlijks terugkerende periode van zoeken naar lekkere aspergemenu's... de zeldzame weken dat lekker verse asperges van bij ons verkrijgbaar zijn, moeten zo optimaal mogelijk ingevuld worden...
Genoeg gekwijld, over naar het hoofdgerecht : Op vel gebakken zalmhaasje op een bedje van witlof,lamsoren en geplette Belle-de-Fontenay vergezeld van een jus van fijne krulpeterselie. Zoals Fredje het meldde: de borden werden helemaal schoon terug naar de keuken gebracht, hetgeen niets anders kan betekenen dat ook dit gerechtje in de smaak was gevallen.
Ook het dessertje van panna cotta van vanille, tarte tatin met druppels crème anglaise en speculaasroomijs op zoete kletskop kon op heel wat bijval rekenen, en zelfs onze Stef, die tegendraads besloot te gaan voor de witte dame, was na afloop meer dan tevreden. Dat de chef dit alles voor het luttele bedrag van 27,50 EUR/menu op tafel laat verschijnen, verdient een dikke pluim ! De lekkere witte Zuidafrikaanse huiswijn én het heerlijk smakend huisaperitief (zo wist mijn lieftallige te vertellen) vervolmaakten een gezellig avondje !
Eindverdict : ik zal voor onze komende date in juni mijn best mogen doen, dit was wat ons betreft één van de betere keuzes uit onze jarenlange restaurantmarathon !
Fleur & Dirk

zaterdag 12 april 2008

The Dexiagirls visiting Domestica...

Gisterenavond genoten van een supergezellig avondje (lees: nachtje) uit met Isabelle en Tine... We hadden al meermaals aan ons kleine bescheiden "eiland" erover zitten palaveren dat áls het er eens van zou komen, om samen een stapje in de wereld te gaan zetten, we dit niet zouden nalaten, en kijk... gisteren is het er eindelijk eens van gekomen !
Na een lekker apérootje in de Maaltebruggestraat op naar Ghent City, op naar restaurant "Domestica", een nog relatief nieuw restaurant dat zijn naam meer dan waard is... Dit gastronomisch pareltje is gelegen in het hartje van Gent in een oud herenhuis anno 1870. Bij binnenkomst (lekker uitgewaaid van een frisse wandeling daar parkeerplaats ook op vrijdagavond in de Gentse binnenstad een schaars goed blijkt te zijn) werden we direct door de attente gastvrouw naar een rond tafeltje begeleid, midden in de zwarte zaal. In deze "zwarte zaal" zijn de muren hoofdzakelijk zwart geschilderd met toetsen van goud. De grote kroonluster in bronze d’oré en kristal benadrukt nog eens de knusse sfeer van de zaal. Ook hier aangenaam, correct personeel, in smaakvol zwart...
Het menu van Domestica verandert regelmatig, vandaar wellicht ook niet gepubliceerd op internet, maar dat maakt het verrassingseffect des te groter, eenmaal je de kaart ontvangt, gezeten in de heerlijke zeteltjes, genietend van je aperitief. Wij besloten dat laatste over te slaan, gezien al eerder uitgebreid geschied, en bestelden uit de uitgebreide voorgerechtenkaart achtereenvolgens de huisgemaakte terrine van foie gras voor Isabelle, groene asperges met pancetta voor Tine en een fris slaatje van dunne sneetjes Charolais op een toastje met truffelolie voor mezelf. Als appetizer werden we vergast op een consommé van courgette en een huisgemaakt loempiaatje van kabeljauw... Wauw ! Als dit een voorproevertje is voor de rest van de avond, jammie !
Just in time worden onze voorgerechtjes geserveerd, tesamen met de Chileense, ietswat fruitige witte huiswijn die we voor het begeleiden van onze maaltijd hebben gekozen... Ondanks het feit dat mijn voorgerechtje van drie lijntjes op de kaart mij door de ober geserveerd wordt als "carpaccio", dit neemt niet weg dat zowel mijn collegaatjes als ikzelf alledrie de eerste 30sec bewonderend kijken naar elkaars bord. De borden zijn supermooi gedresseerd... het is bijna zonde om eraan te beginnen ! Niettemin zetten we benieuwd naar de smaak alledrie gezwind onze gastronomische ontdekkingstocht voort om enkele tellen later uitgebreid aan elkaar te beschrijven wat en hoe lekker het smaakt... Op naar de hoofdgerechtjes dan : Zowel Isabelle als Tine bestelden Sint-Jacobsvruchten op een ravioli van groentjes, terwijl ondergetekende opteerde voor een ossenhaasje op wintergroentjes met gevogeltejus. Beide collegaatjes besloten zo traag mogelijk te eten om op die manier zo lang mogelijk van al het lekkers te genieten. Ook mijn ossenhaasje is om je vingers van af te likken zo lekker... Isabelle en ikzelf waren alle weerstand verloren en bestelden nog een nagerechtje van canneloni van mango met praliné en een soort wit banenschuim at the sight...
Eindverdict, net voor middernacht : Een meer dan geslaagde nieuwkomer in Gent, zeker niet goedkoop, maar dit lekkers is priceless ! Niet moe, wel voldaan besloten we nog even voor 't naar huis gaan af te zakken naar de bijna ernaast gelegen Champagnebar De Beir voor nog één glaasje champagne... Drie glaasjes pp/ en twee uur later stapten we terug buiten om de "lange" tocht huiswaarts aan te vangen... Lang geleden dat ik nog zo laat "uit" geweest ben... Als kadootje besloten de buren vanmorgen om 7h30 hun oprit te laten openbreken, dus lang heb ik niet van mijn bedje genoten !Niettemin, ik vond het beregezellig én zeker voor herhaling vatbaar !
Toedelitoe (hihi, een insider) Fleur

zaterdag 5 april 2008

Een tête-à-tête in de Face à Face...

Gezien mijn ventje sinds een paar maanden elke woensdagavond opnieuw de bridgetafel onveilig maakt om een échte superarbiter te worden (en naar 't schijnt straalt hij nogal wat autoriteit uit op dat vlak, hetgeen ik onmiddelijk geloof...), gebruik ik diezelfde woensdagavonden om (indien écht nodig) een beetje mijn mails bij te werken (saaaiii !), maar... ook en vooral... om af te spreken met vrienden en/of vriendinnen die ik al een eeuwigheid niet meer gezien heb...
Omdat het die week een lekker korte week was, géén probleem dus om er de tweede avond op rij op uit te trekken én samen met Frederik te gaan kennismaken met een nog relatief nieuw etablissementje, gelegen tussen alle hoerenkotjes op de oude baan tussen Gent en Deinze : Brasserie Face à Face. Ondanks dat we er elke dag voorbijrijden met de auto 's morgens vroeg, hadden we nog nooit de tijd gehad om deze nieuwkomer eens een keertje uitgebreid te gaan testen,...
Toen we rond een uur of 19h30 het moderne interieur binnenstapten, waren we nog de enige klanten, hetgeen ons verzekerde van de onverdeelde aandacht van de attente moeder van chefkok Dries Magerman. Op een vlotte manier nam zij samen met ons de kaart door, ons hier en daar wijzend op een aantal echte aanraders, zoals kreeft en het maandmenu. Op tafel stond ook nog een bordje met een aantal suggesties, doch wij waren niet echt in een avontuurlijke bui en besloten te kiezen voor de klassiekers. Een salade met geitenkaas als voorgerecht voor Fred, ikzelf nam de kaaskroketjes, gevolgd door een steak béarnaise voor mijnheer en een varkenshaasje met graanmosterdsaus voor mezelf. Dit alles natuurlijk vergezeld van een heerlijk wit flesje Nieuw-Zeeland (Marlborough)... een lekker stevige wijn, die ondanks haar kleurtje helemaal niet misstond bij de standaard toch wel om rood vragende vleesgerechten. Omdat ons flesje nog niet leeg was na het hoofdgerecht én omdat wij besloten hadden er eens flink van te genieten, zijn we bij het dessert in blind vertrouwen afgegaan op de suggestie van de gastheer(vader), zijnde de huisgemaakte chocomousse. Mmm...
Onze eindbeoordeling ? Face à Face biedt lekkere gerechten aan een aangename, niet te dure prijs. De klassiekers waren lekker klaargemaakt, met oog voor detail, zonder evenwel uitzonderlijk origineel te zijn. Wel een extra pluim voor de superheerlijke chocomousse en de attente bediening van vader. Enig minpuntje is de aanwezigheid tijdens het eten van het wat luidruchtige homarium dat om de zoveel tijd "aanslaat" om de beestjes wat te koelen... Misschien volgende keer een plaatsje zoeken aan de andere kant van de zaal... Volgende keer ? Ja, inderdaad, hier willen we nog wel eens terugkomen ! Geslaagd eerste bezoekje, om 't op zijn Arnies te zeggen: we'll be back for more !