zondag 28 oktober 2007

Afl. 27 - Auckland, City of Sails

Auckland, met 840.000 inwoners, is de grootste stad van Nieuw-Zeeland en het belangrijkste knooppunt voor het luchtverkeer. Het centrum van de stad ligt direct aan de baai, en bestaat uit moderne hoogbouw en winkelcentra. Door de restauratie van historische gedeelten van de stad zijn gezellige winkelbuurten ontstaan. Veel van de attracties van Auckland liggen in en rond de binnenstad aan het water en rond de oudste parken van de stad als Albert Park en Victoria Park.
In 1997 werd het centrum van Auckland opgefrist door de komst van Sky City met als grootste attractie de imposante Sky Tower. Deze toren is maar liefst 318m hoog en mag zich tegenwoordig de hoogste toren van het zuidelijk halfrond noemen! U kunt hier 360º in de rondte kijken en jezelf testen op hoogtevrees door je op de glazen vloer te begeven.Vanaf de vier observatiedekken kun je bij helder weer tot 80 km ver kijken en het Orbit Restaurant draait in een uur helemaal rond. 's Avonds trekt de toren zelf aandacht door de opvallende verlichting en tijdens de Kerst krijgt de toren zelfs verschillende kleuren.
Maar Auckland leent zich ook uitstekend om goed te winkelen of het bezoeken van een van de interessante musea zoals het New Zealand National Maritime Museum. Het War-Memorial Museum, dat een zeer complete verzameling Maori-kunst herbergt, en het Auckland museum zijn zeker een bezoek waard.

Dingo Lingo... oftewel, the Gift of the gab !

De Australiërs hebben, net als de Amerikanen en Ieren, the King's English op een geheel eigen manier gekruid. Van ons reisbureau kregen we gelukkig een beknopte verklarende woordenlijst mee, waarvan we jullie enkele fijntjes zeker niet wilden onthouden...
Air Fairy : de fee van de lucht, stewardess genaamd bij ons...
Barbie : niet het befaamde popje, wel de échte Aussie barbecue
Brekkie : nee, geen katteneten, maar wel het ontbijt
Esky: de Aussie eskimo ? Jawel, maar wel in de vorm van the good old frigobox
Gift of the gab : de gave van het woord, zowel gesproken als geschreven
Greenie : een groene jongen, in de breedste zin van het woord
Happy as Larry : uit je bol gaan, intens gelukkig zijn
Leather Jacket : nee, nee, géén kledingstuk maar wel een specifieke vis mt leerachtige huid én heel veel graat
Nipper : bijnaam voor de volop aanwezig zijnde Japanners (van Nippon)
Not half bad : 't kon minder, als 't echt héél goed is...
Oldie: term waarmee jongeren iedereen aanduiden die ouder is dan dertig (ja, ja, dertig, alstublieft ?)
Penquin : nee, géén pinguin, maar wel het ook bij ons gebruikte koosnaampje voor een non.
Plonk : Chateau Migraine, u allen welbekend...
Sanger : het fast food van Australië, de sandwich
Schooner : Ja, het leven is zoveel mooier met een groot glas bier voor je neus...
Underground Chicken : een laag bij de grondse kip, onze vriend het konijn

Om een lang verhaal kort te maken, wij kunnen dankzij deze en meerdere lekker "yacken" Down Under, it will be Sydney or the bush !

zaterdag 27 oktober 2007

Afl. 26 - Coromandel Peninsula

De Coromandel Peninsula is een schitterend schiereiland met waterpoelen en prachtige baai en ligt aan de noordoostkust van het Noordereiland. Het is heuvelachtig, heeft mooie bossen doorsneden door rivieren en aan beide kanten een spectaculaire kustlijn. Aan de westkust ligt een eindeloze rij stranden met mooie baaien, pittoreske historische plaatsjes en inheemse pohutukawa-bomen die in december en januari met roodroze bloemen prachtig in bloei staan. De oostkust staat bekend om de witte zandstranden waar je perfect kunt surfen. Niet voor niets in de Coromandel Peninsula een van de meest bezochte plekken van Nieuw-Zeeland.
Waar Coromandel Peninsula lange tijd bekend om stond was de handel rond het hout van de typische Nieuw-Zeelandse boom, de kauri. Er is in honderd jaar enorm veel gekapt en is er nog maar weinig van de kauribossen over. Gelukkig is het Coromandel Forest Park in het midden van het schiereiland nog groot genoeg om je er te vermaken. Hier zijn zowel korte als lange wandelroutes waarlangs je kunt picknicken en in de rivieren kun je op forellen vissen. Soms worden er wel eens edelstenen gevonden, dus mocht je budget erg zijn geslonken,...
Coromandel is ook een trekpleister voor kunstenaars en andere mensen die er een alternatieve levensstijl op na houden. Een van hen is pottenbakker Barry Brickell. Om klei van een nabijgelegen heuvel naar zijn werkplaats te transporteren, legde hij hier de Driving Creek Railway aan. Nu kun je in het treintje zitten en je laten vervoeren over houten bruggen door het dichtbegroeide bos met boomvarens, kabbelende bergstromen, bulderende watervallen en imposante soms 2000 jaar oude Kauri-bomen van 50 meter hoog en 23 meter in omtrek. Wij zijn benieuwd...

Yesss... de vakantie is begonnen !


Dossiers geklasseerd, bureau opgeruimd, de computer afgesloten, de "Out of office" ingesteld, de laatste mails gelezen op t werk,... Het doet tóch een beetje raar aan om voor 't eerst alles en iedereen zó lang achter te laten!
Het klinkt wellicht een beetje als een cliché, maar afscheid nemen is inderdaad een beetje... u kent het gezegde ! Bij alles wat je doet, even nadenken dat de volgende keer dat je het doet vast en zeker bijna zes weken later zal zijn, mensen en collega's die je gewoon bent om bijna elke dag te zien zul je binnen een week of vijf pas weer zien, de was, daarvan ben je natuurlijk blij dat je daarvan vijf weken bent vrijgesteld, de laatste keer het gras maaien,... je kunt het zo gek niet bedenken !
Maar géén gevoel kan op tegen de meest aangename kant van dit alles: Vakantie aan de andere kant van de wereld, waar we zo lang naar uitgekeken hebben, uren over gebabbeld hebben, samen thuis, op restaurant tijdens één van onze etentjes, 's avonds in bed,... Alles komt nu toch wél hééél dicht bij en mensen, wat hebben we ernaar verlangd ! Terwijl iedereen tijdens de Belgische (helaas bijzonder regenachtige) zomer zonniger oorden opzocht, zaten wij te puffen dat het toch wél héél lang wachten was tot november, terwijl iedereen ontspannen terugkwam, stapelde bij ons de stress zich op, tijdens het vele projectwerk voor Dirk en de enorme werkdruk bij Fleur, maar dat alles verdwijnt als sneeuw voor de zon HIER EN NU... Australazia here we come !
De koffers staan klaar, weliswaar nog niet gevuld, het rekenwerk kan beginnen om alles in twee keer 20 (ja, u leest het goed, twintig) kilo bagage gepropt te krijgen, bergschoenen moeten wegens het strenge regime in Oceanië van alle zand en andere souvenirs ontdaan worden, kortom: we zijn volop bezig met de laatste loodjes ! Komende dinsdag in alle vroegte vertrekken we met de trein richting Brussel, om daarna voor meer dan 25 uur het luchtruim te kiezen... We zullen niet nalaten eenmaal we in Sydney aangekomen zijn snel een berichtje te plaatsen om de bezorgde moeders, benieuwde vader én andere onder jullie die ons graag willen volgen al een eerste keer van onze heenreis te berichten... We hopen dat jullie talrijk ons zullen op de hoogte houden van het wel en wee hier in ons schone Belgenlandje... Read You Soon !

Stevige groet, Fleur & Dirk

vrijdag 26 oktober 2007

Afl. 25 - Maori-Night... Hangi Time !



Naast geothermisch centrum enerzijds is Rotorua anderzijds hét centrum van de Maoricultuur op Noordereiland. Daarom zal één van onze avondjes Rotorua gevuld zijn met een échte Maori-night, door de lokale bevolking volledig in scene gezet om de vele duizenden toeristen kennis te laten maken met hun cultuur.
De avond start met een traditionele welkomstceremonie en rondleiding in het Maori dorp dat even buiten Rotorua is gelegen. Daarna volgt een culturele voorstelling in openlucht met muziek, zang en dans waarbij de beroemde ‘haka’ krijgsdans wordt opgevoerd. Daarna allen aan tafel, alwaar we kunnen genieten van een ‘hangi’ maaltijd die in een traditionele aardoven werd bereid. Op het menu staan o.a. zoete aardappel, zeevruchten, kip en lamsvlees. Een Nieuw-Zeelands dessertbuffet besluit de Maori avond.

Afl. 24 - Rotorua, Geyser City

Rotorua (Rotorua-nui-a-Kahuis in 't Maori) staat synoniem met geothermische activiteit en is algemeen erkend als "Geyser City". We zullen hier, in navolging van onze eerste kennismaking met de geisers van Yellowstone National Park vorig jaar, opnieuw kennis kunnen maken met sproeiende geisers, borrelende moddergaten, dampende meren en kokend hete bronnen.
Eén van de opvallendste kenmerken van Rotorua is haar geur : de stank van rotte eieren (H2S) en zwaveldioxide (SO2) omringt de hele stad. Nabij de stad ligt immers het indrukwekkende Whakarewarewa National Park.
Whakarewarewa ligt op zo'n 2,5 kilometer ten zuidoosten van het centrum van Rotorua en er gaan de hele dag verschillende shuttle-busjes naar het park. Je kunt Whaka op twee manieren binnenkomen: via Whaka Thermal Village en via het New Zealand Arts and Crafts Intitute.
Wanneer je via het New Zealand Arts and Crafts Institute gaat, loop je eerst onder de indrukwekkende roodgeschilderde en bewerkte Maori-toegangspoort door. In het Institute leren Maori-jongeren houtbewerken, beeldhouwen en weven op de traditionele wijze. Als bezoeker kun je naar de werkzaamheden kijken en praten met de jongeren. In het ontmoetingshuis worden elke dag traditionele concerten gegeven en kun je meedoen tijdens Maori-voorstellingen.
In het Whaka The Thermal Village vind je naast een Maori-begraafplaats en gemeenschapshuis, het schitterende Wahaio Meeting House. Hier worden culturele optredens gehouden waar je aan mee mag doen. Maar hier bevinden zich ook spectaculaire warmwaterbronnen, kokende modderpoelen, dampende rotsen met als topattractie een paar van de meest indrukwekkende geisers van Nieuw-Zeeland. Vooral de Pohutu is waanzinnig: deze kan wel 30 m in de lucht kan spuiten! Wanneer hij dat doet is nooit helemaal te voorspellen maar gelukkig spuit hij zo'n 10-25 keer per dag, dus dikke kans dat je dit geweldige natuurspektakel te zien krijgt.

dinsdag 23 oktober 2007

Afl. 23 - Wijnproeven in Hawkes Bay

Dankzij de vele zonuren, het zachte klimaat en de verschillende bodemsoorten is de grond van Hawke's Bay erg vruchtbaar en wordt deze regio ook wel 'de fruitschaal van Nieuw-Zeeland genoemd'. En is het gezegend met vele geweldige wijngaarden. Alle klassieke druivensoorten als de chardonnay en de cabernet sauvignon worden met een hoge standaard hier geteelt. Niet alleen Kiwi's waarderen de wijnen, maar ook de rest van de wereld lijkt deze smaak te pakken te hebben wat tot uiting komt in verschillende internationale bekroningen.
Te Mata Estate Winery is de oudste en een van de meest succesvolle en prestigieuze wijnproducenten van Hawke's Bay. Hier worden voornamelijk rode wijnen geproduceerd. Een ander gerenommeerd wijnhuis is Mission Estate Winery die in 1851 door Franse missionarissen is gesticht. Het ligt prachtig op een heuvel met uitzicht op de golvende wijngaarden en heeft een uitstekend restaurant. Park Estate was ooit een traditionele boomgaard en produceert nu drie verschillende dranken: druivenwijn, vruchtenwijn van appel, kiwi, boysenberry en feijoa en natuurlijke vruchtensappen. Je kunt er naast wijn ook vers fruit kopen. C.J. Pask Winery is een andere aanrader. Dit wijnhuis heeft een mediterrane sfeer en produceert druiven met een rijke fruitsmaak van een zeer goede kwaliteit. Hiermee is C.J. Pask Winery een van de beste wijnproducenten van de regio.

Afl. 22 - Art Deco Napier

Gelegen aan de vruchtbare kust van Hawke's Bay met een heerlijk mediterraan klimaat hadden Europese kolonisten bijna geen mooiere plek kunnen uitkiezen voor een nieuwe stad. Helaas was de grond nogal onrustig en werd Napier in 1931 opgeschrikt door een gigantische aardbeving. In 2,5 minuut werd bijna de hele stad verwoest en vielen vele doden en gewonden. Maar een positief gevolg was dat juist dankzij deze beving (7.9 op de Schaal van Richter) maar liefst 4000 ha zeebodem kwam droog te liggen. Zo was Napier opeens een stuk groter en was er zo meer ruimte voor stedelijke ontwikkeling en landbouw en wonen er tegenwoordig zo'n 55.000 mensen.
Toen de stad in de jaren dertig weer moest worden opgebouwd was Art Deco dé architectuurstijl van het moment. Nieuw-Zeeland mag dan wel ver van alles en iedereen vandaag liggen, Napier deed volledig met deze bouwtrend mee en groeide uit tot een van de meest fascinerende Art Deco-steden ter wereld. De stad wordt ook wel 'Art Deco City' genoemd, maar heeft er wel een eigen draai aangegeven door er bijvoorbeeld Maori-motieven in aan te brengen en veel zonnige pastelkleuren te gebruiken. De herbouw van de stad hield zich aan aardbevingvrije richtlijnen en de nieuwe gebouwen hebben met hun krachtige lijnen en ingewikkelde motieven een internationale reputatie. De inwoners van Napier zijn zelfs zo gek van deze stijl dat ze elk jaar in februari het Art Deco Weekend organiseren met eten, drinken, jazz en vintage auto's en iedereen kleedt zich in 'Art Deco-kostuums'.
De Marine Parade is een zeer relaxte boulevard langs de Hawke's Bay. Het is een van de eerste boulevards van heel Nieuw-Zeeland en er hangt nog steeds een leuk ouderwets sfeertje als van een Engels badplaatsje. Er is een kiezelstenen strand en langs de weg staan aan weerszijden statige dennenbomen. Hoewel je er door de sterke stroming niet kunt zwemmen, is de Marine Parade toch de trekpleister van de stad omdat veel te zien en te doen is. Er zijn mooie parken en tuinen, zoals de Sunken Gardens waar je op een winderige dag goed beschut kunt zitten, een minigolfbaan, zwembaden en een rollerskatebaan. In het openluchttheater wordt in de zomer muziek gespeeld en in het Lilliput Village kunnen kinderen in miniatuurauto's racen, in een treintje rijden en in bootjes varen.

maandag 22 oktober 2007

Afl. 21 - Tongariro National Park

Het Tongariro National Park is van de spectaculairste parken van heel Nieuw-Zeeland en staat sinds 1990 op de Werelderfgoedlijst. Hier vind je een diversiteit aan landschappen op een relatief klein gebied. Dit is ontstaan door aanwezigheid van de nog altijd actieve vulkanen Tongariro, Ruapehu en Ngauruhoe. De vulkaan Ngauruhoe diende als decor voor Mount Doom in de film Lord of the Rings.

Ten westen van deze vulkanen liggen weelderige bossen en hebben de hellingen een weelderige vegetatie terwijl het aan de oostkant een stuk droger is met grote temperatuurverschillen. Er liggen zelfs droge steppe-achtige gebieden waar bijna niets wil groeien.
In de bossen leven inheemse vogels als de kiwi, de bellbird en de tui en in de moerassen groeien de zeldzame zonnedauw en orchideeën. Wanneer je hoger gelegen plekken bezoekt, zul je toendravegetatie tegenkomen met alpinebloemen en grassen.
In 1887 werden deze drie vulkanen door het opperhoofd van de Ngati Tuwharetoa-stam geschonken aan de Nieuw-Zeelandse regering geschonken omdat hij vond dat dit prachtige landschap aan alle Nieuw-Zeelanders moest toebehoren. De kolonisten beloofden het gebied in oorspronkelijke staat te houden en riepen het uit tot het eerste National Park van het land.

Afl. 20 - Windy Wellington

Wellington (Maori : Te Whanganui-a-Tara of Poneke) is de zuidelijkste hoofdstad ter wereld, met een breedtegraad van 41° zuiderbreedte, genoemd naar de hertog van Wellington. De conglomeratie is duidelijk een stuk dichter bevolkt dan andere steden in Nieuw-Zeeland. Dit komt doordat er maar weinig goed (relatief vlak) bouwland besschikbaar is tussen de baai en omliggende bergen. Vanwege de constante wind die vanaf zee door de stad giert heeft Wellington de bijnaam Windy Wellington.

Wellington is Nieuw-Zeelands politieke hoofdstad. Het parlement en de hoofdkantoren van alle ministeries en departementen zijn er gehuisvest. Ze zijn zeker een bezoekje waard en er worden verschillende leuke (én gratis) tours aangeboden. Je kunt ook een halfuur durende rondleiding door het nieuwe parlementsgebouw, de 'Beehive', krijgen en kun je zelfs vanaf de tribune een debat bijwonen.

Een echte toeristische must do van Wellington, is een ritje met de Kelburn Cable Car naar Kelburn. Kelburn ligt op de top van een heuvel wat zorgt voor een mooi uitzicht over Wellington en de haven Port Nicholson. De tram zelf is al een attractie want het is een van de weinige nog in gebruik zijnde kabeltrams in de wereld. Al sinds 1902 verbindt het de nieuwe buitenwijken met de stad. Onderweg kun je uitstappen bij de indrukwekkende Victoria University met toegang tot de Botanic Garden uit 1868 waar een inheems bos en een indrukwekkend collectie planten groeien. Aan het einde van de tramrit heb je niet alleen een geweldig zicht maar hier bevindt zich ook het Kelburn Shopping Centre met boetiekjes en een restaurant.

zondag 21 oktober 2007

Afl. 19 - Met de ferry door Marlborough Sounds

Tussen Picton op het zuiderereiland en Wellington op het noordereiland vaart meerdere keren per dag de Interislander. De overtocht duurt ongeveer drie uur en biedt een onvergetelijk uitzicht op de Marlborough Sounds. Bij slecht weer kan de Cook Strait één van de onaangenaamste stukjes water op aarde zijn, maar zodra u echter de Marlborough Sounds binnenvaart, komt u in een volkomen andere wereld terecht: een wereld van ontelbare beschutte inhammen en prachtige baaien, waar het zeewater in allerlei tinten blauw en groen ligt te schitteren.
Wanneer je een kaart van de Marlborough Sounds bekijkt, zie je een vreemde wirwar van zeearmen, bergkammen, eilanden en baaien. Je zou durven denken dat dit de fjorden van Noorwegen zijn, maar nee, het is hier een stuk warmer, tropischer en wellicht mooier. Dit is het noorden van het Zuidereiland en werkelijk schitterend! De Marlborough Sounds is een maritiem park met een oppervlakte van 960 km² en is een prachtig doolhof van beboste bergen omgeven door water en eilanden. Er zijn talloze wandelpaden, veel wild en verschillende vogelsoorten, dolfijnen en pinguïns, historische plaatsjes, inhammen met goudgele stranden en paradijselijke panorama's. De Sounds zien eruit als een rij bergruggen die boven de oceaan uitrijst, maar eigenlijk zijn het dalen die door het water zijn overstroomt. Door de eeuwen heen is het niveau van de zee veranderd en zijn door bewegingen langs breuklijnen landmassa's gekanteld, de zee overstroomt en een zeer grillige kustlijn ontstaan.

Afl. 18 - The Hanmer Springs Thermal Tubs

Ben je moe van het reizen en kan je lichaam wel een reinigingsbeurt krijgen? Ga dan naar de Hanmer Springs Thermal Reserve voor een ultiem relaxte omgeving waar al je spierpijn en vermoeidheid als sneeuw voor de zon zal verdwijnen.
De Hanmer Springs Thermal Reserve werd in 1883 officieel geopend, maar al in 1859 ontdekt. Dit gebeurde toen een schapenboer op meerdere plekken rook uit de struiken zag komen. Het bleken stoomwolken te zijn van een aantal warmwaterbronnen die een geneeskrachtige en rustgevend werking hadden. Toen er een verbinding tussen Christchurch en Westport opkwam, werden de baden steeds vaker door toeristen bezocht en is het nu een populair relaxoord waar je elke dag terecht kunt.
Dit gigantische complex met elf thermale en zoetwaterbaden van verschillende temperatuur is een waar zwem- en vooral relaxparadijs. Vooral de thermische baden met een aangenaam temperatuurtje van tussen 36 en 40ºC zouden aanraders moeten zijn. Hierin dobber je heerlijk rond en heb je fantastisch uitzicht op het mooie landschap met bergen, heuvels, bossen, meren en riviertjes. Je kunt er zelfs een privé-zwembad huren en ben je nog niet relaxed genoeg, kun je ook nog gemasseerd worden.

zaterdag 20 oktober 2007

Afl. 17 - See the tail of a whale in Kaikoura

Kaikoura is een walhalla voor dierenliefhebbers! Gelegen in een schitterende omgeving aan een baai aan de oostkust is dit een ideale plek om diverse zeedieren te spotten. Dankzij het zeer diepe water en het samenkomen de warme subtropische golfstroom en de voedselrijke koude poolstroom vind je er een rijkdom aan zeedieren, zoals walvissen, orka's, dolfijnen, blauwe en geelogigepinguïns, zeehonden en pelsrobben.
Hierdoor is Kaikoura één van de beste plekken in Nieuw-Zeeland om gigantische walvissen en de andere zeedieren van dichterbij te bewonderen.
Kaikoura is maar een klein plaatsje met nog geen 4000 inwoners en was lange tijd nauwelijks bekend. Er woonden enkel vissers die zich bezighielden met het vangen van rivierkreeften. Kaikoura betekent in de Maori-taal 'een maaltje rivierkreeft'. Aan het einde van de jaren '80 van de 20e eeuw begon een groepje avonturiers met toeristische activiteiten waarbij je walvissen - voornamelijk mannelijke potvissen - orka's en dolfijnen kunt spotten.
Walvissen zijn niet makkelijk te vinden: de walvissen zitten normaal op dieptes van meerdere 100 meters en komen regelmatig, om de 40 tot 45 minuten, vanuit die grote diepte, steil naar boven om 'lucht te happen' voor zo'n 5 tot 10 minuten en op te warmen. Daarna duiken ze weer steil omlaag het water. Walvis specialisten hebben een heel systeem opgebouwd om walvissen op te sporen en van een gespotte walvis zo snel mogelijk de locatie door te geven. Twee of drie vliegtuigen en verschillende boten staan met elkaar in contact en rapporteren iedere walvis. Alle boten zijn uitgevoerd met onderwatercamera’s en supersonische apparatuur. De kans een potvis te zien is het grootst van oktober tot augustus en orca’s worden vooral tussen december en maart (hartje zomer) gezien.

Afl. 16 - Als een speer op 't water...

Keihard met z'n allen in een boot over het water scheuren dwars door smalle ravijnen en dichte bossen? Dat kan op de Shotover River in een jet-boat! Ervaren stuurlui jagen in een jet-boat met een noodgang over slechts enkele centimeters diepe wateren, draaien nog even 180 graden met topsnelheid in het rond en scheren verder langs rotswanden en brugpilaren. Als een jet-boat over het water scheert, heeft hij een diepgang van niet meer dan tien centimeter. Met een snelheid van maximaal 97 kilometer per uur ronden ze rotsblokken en stuiteren ze over stroomversnellingen; zonder moeite scheren ze over kiezelbanken en maken ze scherpe bochten om drijvende boomstammen en andere gevaren te ontwijken. Door een inlaat in de bodem van de romp wordt water opgenomen, waarna het onder hoge druk door een straalbuis aan de achterkant van de boot naar buiten wordt gestuwd. Sturen is slechts een kwestie van de buis zijwaarts heen en weer bewegen; remmen en achteruitvaren gebeurt met behulp van een deflector achter de straalbuis. De boot wordt voortgestuwd door waterkracht en heeft geen roer of schroef. De smalle kloven en de stroomversnellingen aan de benedenloop van de de Shotover garanderen een spectaculaire belevenis.

vrijdag 19 oktober 2007

Afl. 15 - Cruisen bij Milford Sound

Rudyard Kipling, de beroemde Britse schrijver, noemde Milford Sound het achtste wereldwonder. Daar is veel voor te zeggen, want de beroemdste fjord van Nieuw-Zeeland is inderdaad van een zeldzame schoonheid. Zelfs de route ernaartoe is al een attractie. (Djoser)

Als het weer een beetje meezit rijden we op deze vrije dag vanuit Queenstown naar Milford Sound, de beroemdste fjord van Nieuw Zeeland. Het wordt een lange rit van bijna 200km. We nemen Highway 6 richting Kingston en rijden langs enkele grote meren naar Te Anau. Het is een behoorlijke omweg, maar we kunnen niet anders. Er zijn namelijk geen andere wegen die naar de Milford Sound leiden. Deze weg, de Milford Road, mag absoluut de mooiste weg van Nieuw Zeeland worden genoemd. De weg is een attractie op zich. We rijden over een smalle weg en worden omringd door bergen, steile rotswanden, bossen, honderden watervallen en meren.
De cruise zelf door de indrukwekkende Milford Sound is één van de mooiste cruises ter Wereld. Milford sound is de bekendste fjord
van Nieuw-Zeeland en is uniek De fjord is ongeveer 16 km lang tot aan open zee en 100 tot 450 meter diep. Zeer typerend zijn de hoge en zeer steile rotsen rondom de fjord. Na de auto geparkeerd te hebben start de cruise in Milford Sound Village. Tijdens een bijna twee uur durende cruise varen we de volle lengte van de fjord af naar de Tasmanzee, vaak vliegen er zeevogels en pinguïns met het schip mee. de kans groot dat je onderweg spelende dolfijnen en zeehonden tegenkomt. Met een beetje geluk zien we zelfs een exemplaar van de zeldzame Fiordland kuifpinguïn, waarvan er alleen in dit gebied nog maar 3000 voorkomen.Tijdens de boottocht kunnen we genieten van watervallen als de Bowen Falls (160m hoog) die zich met donderend geweld van kliffen storten en gedurende de hele tocht regeert de majestueuze Mitre Peak het landschap (zie bijgevoegde foto).

zaterdag 13 oktober 2007

Afl. 14 - Queenstown, Queen of Adventure

Queenstown is een stad met ruim 9000 inwoners, zeer schilderachtig gelegen aan de noordoostkust van het Wakatipumeer, met The Remarkables op de achtergrond. The Remarkables is een bergketen centraal gelegen op het Zuidereiland. De keten dankt haar naam onder andere aan de exacte noordzuid-ligging. Ze was een belangrijke locatie bij de verfilming van de trilogie The Lord of the Rings van J.R.R. Tolkien.

Sinds de jaren zeventig heeft Queenstown zich ontwikkeld van een klein ingedut stadje tot een leidend internationaal vakantieoord en wereldcentrum voor avontuurlijke sporten als bungee jumping, rafting en jetboating. De Shotover River in de nabijheid is een waar paradijs voor het beoefenen van allerhande watersporten, maar ook voor zij die een minder actieve, maar meer gastronomische vakantie in gedachten hebben, vertrekken in Queenstown wijntours in de wijde omgeving. Mogelijkheden genoeg dus, temeer daar wij bijna twee volledige dagen ter plaatse verblijven. Tot nu toe hebben we enkel een Jet Boat Experience (waarover later meer) geboekt op de Shotover, een andere optie, die wij serieus in overweging nemen, is een excursie naar het overweldigende Milford Sound. Je vertrekt per bus in alle vroegte 's morgens door een prachtig landschap van hooggebergte en fjorden, net na de middag maak je een cruise door de Milford Sound en 's avonds laat weer terug met bus of vliegtuig al naargelang je verkiest... Ons programma ter plaatse zal in grote mate bepaald worden door het weer en ons humeur: wij zullen niet nalaten u over beiden te berichten...

donderdag 11 oktober 2007

Aangenaam verrast...

... om nog eens een nieuwe ontdekking te doen, zo dicht bij de deur... Restaurant-Brasserie De Notelaer in Bachte-Maria-Leerne ! Een hele mond vol,... Niet alleen de naam en de ligging van het restaurant, maar ook de uitgebreide kaart deden ons bij een eerste aanblik watertanden.

Nadat we al zóveel keer dit restaurantje onderweg naar andere oorden voorbijgereden waren, besloten we gisterenavond dat het nog eens de hoogste tijd was om iets nieuws te proberen én zo kwam het dat we eindelijk eens binnen stapten bij dit aan de grote weg van Deinze naar Gent gelegen oasetje van rust, zelfs met terras aan 't water, al was het daar gisterenavond natuurlijk niet echt het weer voor. De bijzonder uitgebreide kaart staat boordevol op 't eerste gezicht heerlijke gerechtjes... gaande van slaatjes en pannenkoeken voor de namiddag tot een heerlijk varkenshaasje met Tierenteynmosterd en een heel aantal wildsuggesties voor de iets koudere avondjes. Bij ons aperitiefje kregen we een aangenaam wachthapje aangeboden in de vorm van een tonijncarpaccio, goed gekruid en bijzonder gesmaakt door beide recensenten. Dit in afwachting van het arriveren van het door ons gekozen hoofdgerecht, het hierboven al eerder genoemde varkenshaasje met alles erop en eraan. Terwijl wij genoten van een glaasje friswitte Australische wijn, hebben we "jaloers" toegekeken hoe onze buurtjes een voorgerechtenbordje deelden met allerlei proevertjes van de chef. Stuk voor stuk bijzonder mooi gepresenteerd : wij weten wat we volgende keer gaan proberen... Hoog tijd voor ons hoofdgerecht : op ons bord lag een voldoende groot mooi gebakken varkenshaasje, vergezeld van broccoli en bloemkool, twee minitomaatjes en een lekker sausje. Degelijke kost, net zoals de begeleidende aardappelkroketjes... Wat heeft een mens nog meer nodig om lekker gegeten te hebben ? Eigenlijk niets, maar de attente gastvrouw bood ons met veel plezier de dessertkaart aan waaruit we na wat twijfel beiden besloten een Witte Dame te nemen: de perfecte afsluiter van een heerlijk gastronomisch avondje... Blij dat we weer een adresje gevonden hebben om toe te voegen aan onze resto-bijbel, ze zien ons hier zeker zéér binnenkort terug !

maandag 8 oktober 2007

Annabel is jarig vandaag !!!

Van Harte Proficiat met je vijfde verjaardag !!!
Peter Dirk & Fleur

zaterdag 6 oktober 2007

Afl. 13 - Fox Glacier / Franz Josef Glacier

Nadat we eerst de Frans Josefgletsjer, genoemd naar keizer Joseph I van Oostenrijk (Maori : Ka Roimata o Hinehukatere) bezoeken, gelegen in het midden aan de westkust van het Zuidereiland, rijden we nog een twintigtal kilometer meer zuidwaarts door naar de Fox Glacier. De Foxgletsjer (Maori: Te Moeka o Tuawe) kreeg zijn naam in 1872 na een bezoek van de toenmalige minister-president van Nieuw-Zeeland, Sir William Fox. Beide gletsjers zijn gelegen in het Westland National Park en zijn uniek in hun soort: het feit dat zij op slechts 240m boven de zeespiegel eindigen in een waar regenwoud heeft er mede voor gezorgd dat zij wereldwijd erkend werden als World Heritage Site. Nergens anders in de wereld liggen gletsjers zo dicht bij de zee als hier. De gemiddelde bewegingssnelheid van de gletsjer (gemeten vanaf 1985) is één meter per dag. Het totale verval over 13 km bedraagt 2600 meter. De Foxgletsjer is, mede dankzij haar bijzondere ligging, net zoals de Franz Josefgletsjer, een van de makkelijkst toegankelijke gletsjers in de wereld. De gletsjer mondt uit in de rivier de Fox. Je kunt allerlei activiteiten ondernemen op en rondom de gletsjers, zoals ijsklimmen, wandelen, helikoptervluchten en specifieke gletsjerwandelingen. Gezien het feit dat wijzelf niet zo lang ter plaatse blijven zullen we vermoedelijk, indien het weer het toelaat, kiezen voor een helicoptervlucht met touchdown boven op de gletsjers. Tijdens de vlucht van ongeveer een half uurtje zullen we op die manier een overzicht kunnen krijgen van zowel de Fox als de Frans Josefglacier als Mount Cook. Hier een paar sfeerbeelden van wat we hopelijk te zien zullen krijgen :

vrijdag 5 oktober 2007

Eindelijk... de Tickets !

Het is zover ! Sinds vanmiddag 14h zijn ondergetekenden de trotse bezitter van een hele resem vliegtickets en andere vouchers voor oa. hotels, autohuur en niet te vergeten onze geplande excursies ! Yessss...
Nadat we in 't heetst van deze toch wel voor de rest bedroevende zomer al als twee enthousiaste kindjes fake lachend naar de camera hadden zitten kijken bij de enige door de Deinse gemeenteraad aanvaarde fotograaf -dit alles om nu eens voor één keer met direct "juiste" pasfoto's onze nieuwe paspoorten en internationaal rijbewijs aan te vragen- hebben we nu hopelijk al ons papierwerk rond ! Visa keurig geregeld door het reisbureau, een hele hoop leeswerk én een supertoffe gratis reisgids van Nieuw-Zeeland rijker kunnen we over minder dan één maand vertrekken ! Wat hebben we hier allebei lang naar uitgekeken...
Eén van de meest frequently asked questions wanneer we mensen van onze plannen vertelden was wel de grote vraag: "Hoe lang is dat dan wel vliegen?" Wel, we hopen op een uurtje of vijfentwintig aan te komen in Sydney,... na twee korte tussenstops van minder dan twee uur in London en Hong Kong. Van de respectievelijke luchthavens zullen we dan ook niet veel meer zien dan de (hopelijk met loopband uitgeruste) transit- en vertrekhal, maar voor ons niet gelaten, we beschouwen het vliegtuig niet als een noodzakelijk kwaad, maar wel het ideale middel om onze reisdromen te verwezenlijken. Hopelijk een beetje slapen onderweg, genieten van een filmpje (of twee, of drie, of...), boekje lezen, spelletje spelen, beetje muziek luisteren... We zijn benieuwd of we mogen meevliegen in een echte Aboriginalboeing van Qantas, de meest gerenommeerde Aussie-vliegtuigmaatschappij... is het niet op de heenweg, dan misschien terug naar huis: vanuit Auckland vliegen we over Sydney door naar Singapore, waar we nog een drietal daagjes hebben om te wennen aan "back to the real world", daarna komen we opnieuw via London met Qantas terug naar huis.