Een beetje spelen... in een nieuw kleedje !

Na ruim twee jaar "bloggen" werd het de hoogste tijd om onze blog eens in een ander kleedje te steken, kwestie van de oplettende lezer ook eens te verwennen...

Daarom zijn we de afgelopen dagen een beetje aan het spelen geslagen met de lay out van deze blog... En alhoewel er geen 1000 mogelijkheden zijn om één en ander technisch een beetje simpel te houden, toch zijn we allebei van mening dat onze "nieuwe" look best te pruimen valt !

Elke verandering doet echter ook stilstaan bij... en eigenlijk, we've already been to some places... have seen some things and been doing a lot !

- Ruim twee jaar geleden zaten we ze nog bruin te bakken aan de Australian Eastcoast om daarna Nieuw-Zeeland uitgebreid te gaan ontdekken...

- We zijn terug naar The States geweest, samen met het realizeren van onze grote wens om Canada beter te leren kennen...

- Na een "kort" reisje naar IJsland op verzoek van Dirk hebben we -eindelijk- onszelf overtuigd om het Afrikaanse continent te gaan ontdekken én daar hebben we zo weinig spijt van dat we dit jaar terug willen in die richting...

- Fleur noemt tegenwoordig haar fotografie een zwaar uit de hand gelopen hobby en Dirkie zijn bridge-carrière heeft de afgelopen twee jaar een heel nieuwe wending genomen, van niet enkel eminent speler naar nu ook streng, maar rechtvaardige arbiter... en daarom stapt hij morgen op het vliegtuig voor een internationale Tournament Director Course in San Remo !

Voor het eerst in al die jaren zal Dirkie apart op "vakantie" gaan (laten we hopen dat mn schatje tussen alle examenstress ook de tijd kan vinden om toch een beetje te genieten), en zullen we bijna een héle week van elkaar gescheiden zijn... Ikzelf zal ondertussen, nu we ruim 5 jaar hier in ons huisje wonen, eindelijk de handen uit de mouwen steken om werk te maken van de logeerkamer een fris behangetje te geven... Alvast een beetje oefenen voor een B&B ???

Tantie Fleur en Nonkel Dirkie !!!

Maandagavond zijn mijn liefste en ikzelf de trotse tante en nonkel geworden van vast en zeker het mooiste nichtje op de wereld, little

Lucia Dröge Santa Maria

Als dat niet als muziek in de oren klinkt...

Papa-Broer is apetrots op zijn nieuwe aanwinst, Mama is nog een beetje moe,

maar al bij al zijn de eerste berichten van Malagese bodem

bijzonder hoopgevend en gelukkig !

En vandaag de eerste fotootjes gekregen...

Ondergetekende gaat naarstig op zoek naar twee supersnelle vliegtickets

voor een weekendje Spanje !

We'll keep you posted ! Tantie F. en Nonkel D.

Opa's Day...

23/01/1923 - 22/12/2009

Vandaag is het Opa's Day ! Geen vaderdag of moederdag, niets commercieels, geen kleffe kadootjes, maar gewoon de verjaardag van mijn allerliefste opa ! Vorig jaar, net na zijn overlijden, besloot ik al deze dag uit te roepen tot de enige echte Opa-Day, want als er iets of iemand is die zo'n feestdag verdient, is het wel opa Toon !

Meer dan een jaar na zijn overlijden is hij op elk feestje nog meer dan aanwezig, misschien niet fysiek, maar niet zelden denken we terug aan alle gezellige momenten, waarbij opa's vaak vrij zelfrelativerende humor zorgde voor een schaterlach, waarbij hij écht kon genieten van het samenzijn met de familie, van zijn babbeltje, van de zon, van...

Het fotootje hiernaast werd genomen op onze zomerBBQ 2008, de laatste BBQ waarbij we opa en oma mochten trakteren op lekkers in onze tuin ! Samen met Corry en Harry op uitstap naar het verre Deinze, opa voorin babbelend over het verkeer dat zoveel veranderd én vooral versneld was (Jeez, regel 1 van opa's Verkeersreglement toen hij één van de eerste keren met mij mee "durfde" te rijden: "voor vrachtwagens moet je ontzag hebben Fleur!"), oma op de achterbank druk Corry bijkletsend over de laatste roddeltjes van de buurt... ze kwamen (en komen nog steeds) altijd "goed op tijd" want het is toch wel handig als Dirkie nog wat tips kan krijgen bij het aansteken van de BBQ... en voor een aperitiefje met Paula natuurlijk, want even bijkletsen met zijn grote vriendin nét voor de hele bus Vlaeminckjes toekomt, daar had opa altijd wel zin in !

Gelukkig is opa's leven tot bijna op het laatst één groot feest geweest, waarbij we allemaal nog intens genoten hebben van hun 60jarige bruiloft in november vorig jaar, georganiseerd door Peter en Ton, met een schone fotopresentatie ter plaatse als overzicht van hun goedgevulde leven ! Opa heeft genoten van élke minuut !

En vandaag, op zijn verjaardag, probeer ik een beetje van zijn "genieten" over te nemen,... voor vanavond lekkere hapjes voor een avondje met de vrienden, nog een keertje bladeren in hun album, een kaarsje om t gezellig te maken... Niets commercieels, niets overdadigs, maar wel een absolute Opa-Day ! Ik wens iedereen vandaag een zalige "Opa-Day" vol plezier en genot met de kleine dingen des levens ! Tomorrow is another day, maar let's celebrate life 2day... Ik drink er vanavond eentje op jou Opa Toon !

London Time(s)...

Gisterenmorgen om 05h00 opgestaan om samen met vriendinnetje Kristel London voor één dag onveilig te gaan maken ! En dat is gelukt, meer dan dat we ooit hadden durven hopen...

Na een ijzig ritje naar het station, net op tijd op de trein naar Brussel Zuid gesprongen om een half uurtje later, gezegend met croissants, in te checken voor een dagje London H/T met de Eurostar, die geweldige trein die al zovelen rond de Kerst had teleurgesteld in hun vakantieplannen, maar die ons deze vroege morgen bijzonder gunstig gezind leek te zijn. Precies op tijd vertrok hij, met gezwinde vaart, richting Noord-Frankrijk, alwaar ons na enkele 'technical tests' groen licht werd gegeven voor een ritje door de Tunnel linea recta naar de andere kant van het kanaal... We hoorden de sneeuw en het ijs in de tunnel door de snelheid eraf glijden de sporen op, wisten wij veel dat datzelfde ijs de trein die ons een ruim uur later volgde voor uren stil zou zetten op het spoor...

Anyway, met een klein half uurtje vertraging omdat de trein op Engels gedeelte door het "slechte" weer (hoe bedoelt u ? het was schitterend weer in London City) slechts 170km/u kon rijden ipv de normale 300km/u om 8h30 aangekomen voor wat beloofde een schitterende shopping day te worden... Koffietje, winkeltje, lunchke én een héél onverwacht telefoontje van mijn liefste die mij vroeg of ik goed en wel van de trein was geraakt, nog een resem winkeltjes en een hele hoop uurtjes later besloten we veiligheidshalve toch maar op tijd naar het station terug te gaan om te kijken of alles terug OK was met de trein én om indien mogelijk voor de zekerheid maar een trein vroeger naar huis te nemen,... Wat een optie leek, bleek al gauw de enige realiteit ! Tickets werden omgeruild en herpland, gezien de laatste trein naar Brussel instant werd geannuleerd én zo vertrokken we plots met de voorlaatste trein, een half uur eerder dan voorzien om niet minder dan bijna 5 uur later terug voet te zetten aan Belgisch perron... Een helse treinrit, waar onze oren gedurende de hele tijd afgezien hebben niet van de kou, maar wel van een volledig zelfingenomen Aalsters Duracell-konijn die enkel 15sec zijn mond hield om niet over zichzelf te praten wanneer hij zijn gesprongne lippen moest inbalsemen... Niettemin hebben we mede daarom in een deuk gelegen, vooral medelijden hebbend met zijn minstens even nuffig vriendinnetje die maar moest samenleven met zo'n geweldige man... besluitend dat we toch wel erg naar onze eigen man verlangden,... Je zal er maar zelf (bewust?) voor gekozen hebben om hier mee samen te leven... Sister, wake up and smell the coffee !

In Brussel dan nog een kleine eindsprint om toch nog veilig thuis te raken, gezien de Eurostar voor de uitstap nog een ultieme uitdaging had voorzien in de vorm van vastgevroren deuren zodat uitstappen onmogelijk was op de normale weg ! De perfecte afsluiter van een meer dan geslaagde dag !

Voor volgend jaar besloten dat we 1) wat later op het jaar terug zullen keren, 2) vergezeld door onze lieve mannen om 3) ons een alibi te geven om toch naast de winkels ook een beetje aan cultuur te doen, want eerlijk is eerlijk: we schamen ons dîep dat we niet eerder dan dat het alweer donker was ons eerste en enige cultureel hoogtepunt in de vorm van Piccadilly Circus hebben bezocht! Eindconclusie : It was a delicious shopaholicious day in London but God it feels great to be back at home !