Afgelopen woensdagavond werden we aangenaam verrast door een telefoontje van Bart & Ellen... Tijdens onze laatste eetdate hadden we min of meer afgesproken om dit weekend, in aanloop naar mijn verjaardag, samen een hapje te gaan eten (what else?) en gezien gisterenavond in ons beider agenda's nog helemaal open was... Op naar Ghent City om de vervanger van het Koningshuis te gaan ontdekken... Restaurant Toi et Moi ! De honderden portretjes en foto's van ons koningshuis die vroeger de muur sierden in dit oude herenhuis werden vervangen door een meer "zen"interieur in een chocobruin, met mooi verzorgde tafels én niet te versmaden écht heerlijk zittende bankjes waarop ondergetekende na aankomst direct haar vermoeide lijf op smeet... Vooraleer het nagerecht was geserveerd zou ik deze zaligheid niet meer verlaten, zó lekker zat ik... helemaal klaar voor wat de avond zou bieden ! De menukaart van Toi et Moi hadden we al op internet bekeken, maar we hoopten ter plaatse ook nog verrast we worden door suggesties, maar dat bleek (helaas) niet het geval te zijn... Bon, zeker voor ondergetekende was de keuze dan snel gemaakt : als voorgerechtje het duo van gandaham met een gelei van cavaillon en Breydelham-mousse met een doperwtenjus, voor het hoofdgerecht (en daarbij werd ik vergezeld door mijn liefste) de gegrilde Ierse ribeye met handgesneden verse frietjes. Ellen koos voor de carpaccio van octopus vooraf, de beide heren kozen voor de Salade Folle. Vrij snel na ons aperitief, dat vergezeld was van een amuse van makreelmousse met linzen en tarwe, werden de voorgerechtjes geserveerd. We kozen voor een witte, zeer speciaal smakende Nottage Hill Chardonnay 2005 (Australia, 21 EUR) om onze gerechten te begeleiden: ideaal bij kip en vis, ... én voor wat betreft de vleeseters : zij die hen goed kennen weten dat zij liever wit dan rood drinken ! Mijn hammousse was lekker, in orde, maar zeker niet zó geweldig als de omschrijving deed uitschijnen, ook de octopuscarpaccio werd niet algeheel enthousiast ontvangen... Onze ega's waren niet ontevreden over hun salade, ware het niet dat deze voor de prijs van 16,50 EUR toch wat pover was... Niet goed, niet slecht dus, snel over naar het hoofdgerecht...
Omdat mijn allerliefste vriendinnetje niet zomaar alles kan eten, besloot zij voor een groene curry met zalm, mango en jasmijnrijst te gaan, Bartje koos voor een nage van Mechelse koekoek en zomergroentjes... Ondanks dat mevrouw had meegedeeld dat het wel degelijk een mild-pikante curry was, was de nasmaak gerust héét te noemen... jammer genoeg voor de rest niet écht speciaal, net zo min als de nage van Bart... Onze ribeyes waren "really petite" en de frietjes soso... Gelukkig was ons gezelschap wel 5-star zodat het altijd een waar plezier is om de avond door te brengen met het echtpaar Delen ! Een blik van mij naar Ellen en omgekeerd kan meer dan volstaan soms om elkaar te verstaan, onze mannen kunnen heerlijk hun burgie-behoeftes ophalen... géén onderwerp is taboe ! Het was dan ook pas bij het dessert dat we eraan toekwamen de kwaliteiten van het eten te beoordelen... Dat dessertje bestond voor mezelf uit drie bolletjes speculaasijs op een bedje van gebroken feuilletinekoekjes : een klein gastronomisch lichtpuntje ! De heren waren eveneens tevreden over de Dame Blanche en Tiramisu... Eindrapport : Een dikke zes, magere zeven ! Zeker niet zo origineel en spectaculair als de menukaart doet vermoeden, om nog niet van de bediening te spreken ! Volgende afspraak gemaakt bij de Passe-Vite... we kijken ernaar uit !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten