woensdag 25 juni 2008

Knock Out bij Brasserie De Knok...

Elke reden is goed voor een (klein) feestje... en gezien we vandaag precies drie jaar geleden elkaar het jawoord gegeven hebben in de kerk van Bachte-Maria-Leerne, dachten we dat dát wel eens een reden kon zijn om een zonnig terrasje te doen, genietend van elkaar en van iets lekkers erbij om te eten...
We hadden onszelf, vanachter het raam bij de Chinees aan de overkant, al meermaals afgevraagd of Brasserie De Knok dan wel een serieus e(e)tablissement was of een doodgewone bruine tea-room, en nu vanavond hun terrasje stond te pronken in de zon besloten we dat het tijd was voor iets nieuws...
In een windluw hoekje gekropen, apérootje besteld en samen uitgebreid de kaart bestudeerd... Gezien Dirkie een echte soeplover is, één verse dagsoep (champignon-room) voor mijnheer, en voor Fleurtje een paar lekkere kaaskroketjes... Daarop wachtend kregen we achtereenvolgens een bordje olijfjes, een schaaltje radijsjes én een wachthapje in de vorm van twee stukjes haringfilet met uitjes aangeboden... Mmm... een goede entree !
De dagsoep, begeleid met een royale hoeveelheid brood, werd door de betere helft van mijn trouwboekje bijzonder gesmaakt... Mijn eigenste kaaskroketjes waren vergezeld van een krakend vers slaatje met kleine kerstomaatjes, maar vooral van heerlijk gefrituurde diepgroene peterselie... Reikhalzend vroegen we ons af of de hoofdgerechtjes ook zo lekker zouden zijn... Ikzelf lijk wel op de Nationale "Test de Tartaar"-tour te zijn -ook vanavond wou ik de proef op de som nemen-, Dirkie ging voor een échte Vlaamse stoverij, allebei met handgesneden verse frietjes... De beide schotels werden 'just in time' (niet te snel na het hoofdgerecht) door de attente serveerster gebracht, smakelijk gepresenteerd én opnieuw heerlijk van smaak... Het was genieten in de avondzon !
Ruim twee uur later, met ons buikje rond hebben we voor in totaal ongeveer 50 EUR royaal genoten... Met een oranje briefje minder, maar met een nieuw adresje daarvoor in ruil !

vrijdag 20 juni 2008

A grand museum is like food for the soul...

Samen met collega, maar bovenal ook jarenlange vriendin Christel hadden we deze vrijdagmiddag al een paar maanden geleden in ons beider agenda gereserveerd voor een uitgebreide marktstudie horeca... Geïnspireerd door een uitzending van Mijn Restaurant (VTM) gingen we als kritische recensenten genieten van een middagje Museumfood op het Koningsplein in Brussel...
Op de website van de Museumbrasserie staat bij Peter Goossens te lezen : "CHEF, Met de drie sterren die zijn restaurant Hof Van Cleve in Kruishoutem door de Michel Gids toegekend kreeg, mag Peter Goossens zich tot één van de allerbeste chefs in Europa, zo niet de wereld rekenen. Zijn visie op de gastronomie, waarin hij een hedendaagse benadering aan een groot respect voor traditionele gebruiken weet te verbinden, maakt hem tot de gedroomde persoon om het MuseumFood concept ook culinair tot leven te brengen"...
Geef toe, dat schept hooggespannen verwachtingen... Het was dan ook met een groot "vol verwachting klopt mijn hart"gevoel dat we binnenstapten om ons te laten verwennen in deze culinaire tempel... We kregen een aangenaam tafeltje voor twee toegewezen, vanzelfsprekend met zicht op échte Alechinsky voor mij, in een hoge, ietswat sober ingerichte ruimte vooraan het restaurant. Wat ons beiden wel direct opviel (als Peter G kritisch mag zijn, dan mogen wij het ook), was de slechte akoestiek: een enorm geroezemoes geproduceerd door dinerende zakenlui, toeristen en co... Hier werd vollebak genoten van al het lekkers dat onze Belgische bodem te bieden heeft, reikhalzend keken we dan ook uit naar de kaart... Dat deze een béétje lang op zich liet wachten, daar maalden we niet om, wij keken ondertussen onze ogen uit naar welke gerechtjes op de tafels van de buren verschenen...
De Museumbrasserie trekt resoluut de kaart van de typische Belgische gerechten, in een speciaal jasje, maar met respect voor het traditionele recept. Peter Goossens is minstens één keer per week aanwezig in de keuken. Chefs Jean Phillipe Kriers en Xavier Aldon houden op andere dagen het vuur warm...
Bij de voorgerechtjes was de verleiding groot eens te proeven van de klassieke tomatensoep met balletjes, maar besloten we na lang twijfelen allebei te gaan voor een seizoenssuggestie met asperges : Christel bestelde een velouté van aspergepunten met gerookte paling, ikzelf besloot van de Asperges à la Flamande te gaan proeven... Het genereuze bord soep van CC was gevuld met grote aspergepunten en begeleid van een toastje met gerookte paling... Lekker, maar behoorlijk zwaar, zo luidde het commentaar van mijn tafelgenote. Ikzelf kreeg een vijftal (niet zo geweldig dikke) botermalse asperges, bereid à la Flamande volgens de regels van de kunst. Eerlijk gerecht, niets op aan te merken, maar ook niet om extatisch van te worden. Ons apérootje hadden we ondertussen btw vervangen door een flesje Italiaanse Chardonnay (2007), zeker niet gekozen in functie van het daarop volgende hoofdgerecht, maar gewoon omdat we zin hadden in een lekker flesje wit... Van de uitgebreide wijnkaart even snel Peter's favorieten doorgenomen om ze links te laten liggen... Goedkoopste flesje van zijn favourites : 99 EUR,... we were slightly shocked !
Hoog tijd voor ons hoofdgerecht ! Christel koos voor een Bouchée à la Reine van bladerdeeg met kip, aangevuld met zwezerik en garnalen, geserveerd in twee loodzware gietijzeren ovenpotjes, ééntje voor de vol-au-vent en ééntje voor de begeleidende verse aardappelpuree. Ikzelf besloot de keukencrew een beetje meer te testen door een verse rundstartaar te bestellen van de "Tartaarbar"... Nu hadden we allebei wél verwacht dat de tartaar in dat geval ook vers aan tafel zou bereid worden (wat toch zou mogen vermoed worden van een brasserie met deze klasse én de hoofdreden waarom ik de tartaar besloot te nemen), maar daar kwamen we bedrogen uit ! Een flinke portie rundstartaar werd geserveerd met een slaatje en een puntzakje verse frietjes en huisgemaakte mayo... Het slaatje werd door mijn overbuurvrouw genadeloos neergesabeld wegens niet vers (én ze had overschot van gelijk!) maar de smaak van de tartaar was simpelweg heerlijk ! Niet overdreven gekruid, net genoeg, met nét voldoende kappertjes, peper en zout... Zoals Peter in Mijn Restaurant het graag zou noemen : "gedurfd gekruid" ! Frietjes zullen door de gemiddelde toerist vast als "overheerlijk" worden beschreven, een "lekker" volstaat voor mij...
We sloten deze uitgebreide test ruim 2 1/2 uur later af met een koffietje én een theepot lapsang souchong... en de rekening van om en nabij de 120 EUR. Het eindverdict van de meedogenloze jury : een dikke zeven, maar géén acht ! Ja, we zijn streng, we know, maar wij hadden er meer van verwacht ! Niettemin was het een supergezellige middag, en hebben we bij deze besloten dat we daar toch een goede nieuwe traditie van gaan maken!We weten zelfs al waar naartoe... Volgende bestemming eind van het jaar : de brasserie van Hotel Bloom !

donderdag 19 juni 2008

My Dirkie is the best... !!!

Whoehoe... Wat ben ik trots op mijn ventje ! Gisterenavond had hij, na een supergeslaagd, uitmuntend schriftelijk examen voor wedstrijdleider bridge een goede maand geleden (95%), zijn mondeling examen...
Dat bestond erin om aan tafel een drietal arbitrages te doen, real life probleemsituaties voorgesteld en zo écht mogelijk nagespeeld door de zgn. "oude rotten" in het vak... Bedoeling was natuurlijk niet alleen een grondige kennis van de bridgeregels, do's en don'ts aan de wijze heren ten toon te spreiden, maar vooral door je présence aan tafel ervoor te zorgen dat alle spelers je beslissing ook respecteren, dat het hoe en waarom van je beslissing voor iedereen duidelijk is, én natuurlijk dat de genomen beslissing billijk én voldoende duidelijk wordt gecommuniceerd ! Mijn lieve schat kwam opnieuw buiten met de hoogste score, oftewel 17/20...
Omdat hij zelf vééél te bescheiden is om daarover megaveel ophef te maken, doe ik het even... Want ik ben supertrots dat de vele uren noeste studie-arbeid tot zo'n geweldig resultaat geleid hebben, een resultaat om van de daken te schreeuwen mijns inziens !
Lief schatje, you're my champ ! Maar één vraagje, speciaal voor jou : Wanneer mag ik je manager worden ?
Fleur