zondag 28 februari 2010

Happy Birthday Oma !

Vrijdagmiddag gezwind de auto genomen naar Achel om voor het eerste deel van het weekend op Hotel Oma te gaan... Gisteren bereikte deze dame met grand allure immers de respectabele leeftijd van 85 jaar, en dat laten we natuurlijk niet zonder feestje voorbijgaan ! Omdat Paps ondertussen opnieuw op het Afrikaans continent verblijft én omdat een wielerwedstrijd half Achel platlegde, waren de broertjes en zusjes vandaag uitgenodigd én dus had Oma wel tijd en zin in een hapje !De hele morgen werd de jarige druk gebeld, en tussendoor speelden we wat Rummikub ter voorbereiding op een avondje spelvertier voor ons in Brugge... Na een taartje allemaal de auto in op weg naar Valkenswaard voor een gezellige lunch ! Oma heeft genoten: zittend op afgeschermd terras in het zonnetje lekker een flinke kop (erwten)soep eten en daarna een heerlijk hoofdgerecht ! Daarna nog een kort stadswandelingetje en dan in de late namiddag terug naar huis zodat de jarige zich nog wat kon voorbereiden op haar avondbezoek ! Al bij al geloof ik dat ze wel volop aan het genieten was van haar feestweekend ! Hopelijk vanmiddag de ideale afsluiter... En dat we nog maar vele jaren samen mogen profiteren van t leven... Zoals Oma zegt: gewoon blijven ademen, meer kunnen we niet doen !

donderdag 25 februari 2010

Warme vriendschap...

... oftewel hoe mooi de vriendschap kan zijn, en vooral hoeveel energie kan je ervan krijgen op een koude, doornatte winteravond ! Afgelopen dinsdagavond -terwijl mijn ventje zich opnieuw aan de kaartjes durfde te wagen- afgesproken in Ghent City voor een gezellige night out in the town !
Omdat onze lieve Koen écht nooit ofte nimmer op tijd kan komen, had ondergetekende eieren voor haar geld gekozen én Fredje verleid om haar te komen vergezellen voor de apéro... Zo gezegd, zo gedaan en klokslag 18h00 sharp zat ik aan de bar van 't Vosken te wachten op mijn dates ! Iets wat ik nooit ofte nimmer alleen zou doen, daar binnen gaan én wachten in mijn uppie, maar de druipende regen dreef me naar binnen en in no time werd ik vergezeld door een mij onbekende man die duidelijk dacht dat hij toch wel een stuk boeiender moest zijn dan mijn Zone 09... Géén interesse mijnheer, maar toch bedankt voor het gezelschap! Wat zou die lieverd gedacht hebben als hij me daarna zag zitten uit de bol gaan met wel twéé andere mannen,...
Gelukkig voor hem voldeed Koenie volledig aan de verwachtingen én kwam weer grenzeloos te laat, waardoor ik eerst gezellig nog eens heb kunnen bijkletsen met Fred, onder begeleiding van een hartverwarmende appeljenever, om die kou van buiten ASAP te vergeten... We waren dan ook al goed op dreef toen Koenie binnen kwam gevallen !
Nog een apérootje en snel even naar het restaurant bellen dat we met zijn drietjes komen ipv met twee, en dan met stevige tred op wandel naar "De Avonden"... Eén waarschuwing : als je niet van chaos, gemengde serviezen, rare keukenstoelen en een ietswat "losse" bediening houdt, blijf je hier beter weg, want "De Avonden" is een absoluut no nonsense min of meer huiskamer-restaurant, zonder vaste kaart, maar met een suggestiebord vol lekkers en een hele hoop good feeling ! Wij waren ondertussen meer dan op temperatuur, het eten was helemaal niet zo belangrijk, een flesje erbij én het werd een avondje vol herinneringen, goede adviezen, mindfullness, vakantieplannen en vooral positieve energie ! Cinderella was dan ook maar net voor middernacht thuis van het bal, nog net op tijd om haar échte prins op het witte paard met open armen te ontvangen ! Man, dat had ik nodig, zo'n avondje onder vrienden,... Wat kan warme, gemeende en oprechte jarenlange vriendschap je een berg positieve energie geven in deze toch nog steeds donkere dagen ! Het was genieten, van totaal jezelf te kunnen zijn, van de herinneringen die we delen, en samen plannen om binnenkort die herinneringen zeker nog eens over te doen ! Thanks Koen en Fredje voor de superavond ! Let's do it again very soon !

dinsdag 16 februari 2010

A sick man...

Mijn ventje is ziek... en zoals de meeste vrouwen wel weten is een échte man die ziek is, zieliger en er erger aan toe dan het kleinste kind ! Hij strompelt door huis, houdt zijn jas aan want het is toch "zo koud in huis" (anders kan de verwarming best een graadje lager hoor, want hij heeft het NOOIT koud !), en ligt nu helemaal opgerold in een fleecedekentje zielig te wezen op de bank ! Ik moet het eerlijk toegeven, ik krijg bijna écht intens medelijden met hem én krijg bijna zin om hem spontaan te verwennen...
Een appeltje schillen, een warm theetje,... het kost een beetje inspanning maar zijn dankbare glimlach is alle moeite waard ! En met een ibuprofen zal het ergste morgen vast en zeker achter de rug zijn...

zondag 14 februari 2010

Valentine Visitors...

Vandaag ons helemaal culinair laten gaan om onze bezoekers eens heerlijk te verwennen... In het kielzog van onze allerliefste oma, kwamen Tante Stien en Ome Henk ons eindelijk nog eens met een bezoekje vereren. En gezien de "oudjes" geen van allen nog over een auto beschikken had Father Ton zich aangeboden om de haal- en brengservice te verzorgen én natuurlijk om tegelijk dochter en schoonzoon met een bezoekje te vereren... Oma verraste ons... met een uit de kluiten gewassen blauw oog na een onzachte aanraking met de deur van de schuur, paps verraste ons met een lekkere fles Amarula en some very nice African Art, maar de absolute topper kwam van Stientje en Henk die een doos heerlijke La Bohème Pralines meebrachten...Na een apéro de luxe, geprofiteerd van de winterse omstandigheden om versgemaakte tomaten- en/of spinazieroomsoep aan ons bezoek te "verkopen", samen met belegde broodjes én een uitgebreid dessertbuffet met koffie en onze inmiddels overbekende speculaastiramisu... Ondertussen was het buiten gaan opnieuw gaan sneeuwen,... Een hapje en drankje én uitgebreide verhalen van vroeger... Soms zou je willen dat je een hele middag een filmcamera aan je plafond had hangen... Géén Valentijnfilm met zeemzoete verhalen, maar right back naar de jaren 50 oer-romantiek van werken als dienstmeisje om te sparen voor hun huwelijk, naar oma Breda die voor de aankoop van stof voor een trouwjurk éérst de boer in de buurt moest omkopen voor roomboter omdat de stoffenwinkel letterlijk "boter bij de stof" wilde... Géén Valentijnsdag, gewoon doodgraag zien ! We hebben ervan genoten van hun romantische verhalen...

dinsdag 9 februari 2010

A Girls Night out in the town...

Een mens zou denken dat je na een hele week arbitreren, wel een tijdje genoeg zou hebben van de kaartjes, maar néé hoor... Dus daarom trok mijn liefste vanavond naar de clubavond van de Sandeman én ik bijgevolg naar mijn uitgesteld afspraakje met Kristel, voor "our usual girls night" out in the town. Naar goede gewoonte proberen we minstens één keer in de maand samen na het werk gezellig een hapje te eten om bij te kletsen en de laatste nieuwtjes uit te wisselen waarna we bijna steeds ons avondje vervolgen met een échte vrouwenfilm: niet te moeilijk verhaal met standaard knappe hoofdrolspeler en een zekerheid die staat als een huis, met name een Happy End ! Dat de film daarom voor een groot deel vrij voorspelbaar is, doet helemaal niet terzake, het gaat om het Feel Good gevoel als we na een anderhalf uur weer buiten stappen...
De film "Did you hear about the Morgans?", die we vanavond samen zijn gaan bekijken, scoort hierop een 10/10 ! De nog steeds geweldig lekker uitziende Hugh Grant belandt vanuit NY City samen met zijn ex-vrouw SJ Parker (na getuige te zijn geweest van een moord) in het absolute zwarte gat van de States, Wyoming, om daar met een nieuwe identiteit tijdelijk onder te duiken... Reden dat het echtpaar uit elkaar is gegaan, ligt in het feit dat Hugh vreemd is gegaan, maar zoals het een échte Engelse gentleman betaamt, doet hij er alles aan om SJP's hart terug te winnen... Als u het ons vraagt, zinloos om zoveel moeite te doen gezien SJP wat ons betreft er in de film een beetje als een verlept bloempje uitziet, waar en ik citeer "wij met veel plezier de heggeschaar zouden willen zetten in haar rare pony'tje"... Beter dat hij zijn goedbedoelde energie ergens anders zou insteken, maar even zo goed geweldig dat ze -na het overwinnen van een grizzly beer én natuurlijk de huurmoordenaar die hen in Wyoming komt opzoeken- aan het eind van de film onder de sterrenhemel elkaar helemaal terugvinden én terugmogen met kind en wél naar NY ! En toen kwam het varkentje met de lange snuit én ...
Het verhaal zelf stelt niet veel voor, het plot is superdoorzichtig én toch... We hebben ervan genoten ! Met een hapje en een drankje zo op de dinsdagavond na "a hard day's work" even helemaal relaxen samen met je beste vriendin... Ik kan het iedereen aanbevelen als de ultieme anti-stress behandeling ! Dat mijn ventje goed en wel thuisgeraakt is afgelopen zaterdag én het weerzien geweldig was, draagt natuurlijk ook bij aan een instant blij gevoel ! De week is goed begonnen... Op nu naar een suikerzoet, overgecommercialiseerd Valentijnsweekend, doorzichtig verhaal met een vast en zeker Happy End, maar waaraan je -als jonggeliefde- toch hoe dan ook toch een aangenaam gevoel aan overhoudt ! Oma komt op Valentijn... om maar te zeggen hoe erg wij er aan meedoen ! Happy Valentine's Day ! Fleur

vrijdag 5 februari 2010

Eenzaam weekje... of toch niet ???

Voor het eerst een héle week zonder haar liefste... het leek wel een eeuwigheid, toen ze maandag afscheid namen op de trein ! Maar nu, zo aan de vooravond van wat nu alvast één van de meest geweldige momenten van dit jaar gaat worden, zijnde de terugkomst van de Master himself, moet ze eerlijk bekennen... Het is nog meegevallen !
De week is -net als alle andere weken- voorbijgevlogen en dankzij internet, gratis telefoon binnen Europa, én een heel stel goede vrienden,... Mja, het is natuurlijk 1000 keer leuker als mijn schatje wél thuis is, maar ik had het me veel erger voorgesteld ! Pluspunt van dit geplande afscheid is natuurlijk dat wanneer je het ruim vantevoren weet, je je agenda, bewust of onbewust, toch even lekker vol gaat plannen, al is het niet in het minst om de zo gevreesde eenzaamheid zo ver mogelijk buiten de deur te houden... En zo kom je dan aan een snelle Facebook-date op maandag, een verwachte logé en super-collegabehangster op dinsdag en woensdag, woensdagavond some quality time met de al véél te lang geleden nog geziene vriend, donderdagavond mijn enige "eenzame" avond om te bekomen van het late uitgaan van woensdag én ook vanavond krijg ik bezoek... Dus écht eenzaam kan je de afgelopen week niet noemen !
Maar dat neemt niet weg dat ik terug verlang naar mijn Dirkie... Wat zal ik blij zijn als hij terug is, om hem blij de vrucht van ons werk te tonen, om terug heerlijk in zijn armen te kunnen liggen én niet in het minst om opnieuw samen te genieten van al het moois en goeds dat er is ! De afgelopen weken heeft hij zich als een ware monnik op de studie van de nobele bridgereglementen gesmeten, kluizenaarsgewijs zich door dikke mappen vol regels en vooral uitzonderingen op die regels wroetend, allemaal om het grote examen van vanmiddag zo goéd mogelijk af te leggen !
Zoals zo mooi gezegd, bij het ter perse gaan van dit artikel, waren de uitslagen ondergetekende nog niet bekend, maar wat ze ook mogen zijn: Hij heeft er zich volledig en totaal voor 200% voor ingezet en aan de telefoon heb ik kunnen horen dat hij zich heeft geamuseerd !
Ik tel hier de uren af naar morgenmiddag, nog minder dan 24uur te gaan... F.