Eigenlijk een beetje raar... Al zo vaak zijn we naar de Passe-Vite geweest, vrienden, kennissen, collega's en diens meer hebben we dit adresje al meer dan warm aanbevolen, maar nog nooit is er een stukje over dit kleine paradijsje op aard op deze blog verschenen...
Rik bouwde in 2001 een oud dorpscafé aan de rotonde van Sint-Martens-Leerne volledig om tot bistro Passe-Vite. Samen met zijn Sylvie ontvangt Rik de gasten op een bijzonder attente manier: hier krijg je écht het gevoel welkom te zijn... in een sfeer van rust, in aangename aardetinten met véél warmte ongestoord tafelen, nooit met een leeg glas dankzij het voortdurende oog voor detail.
De pretentieloze keuken voor een breed publiek slaat duidelijk aan. Driekwart van de klanten - vooral mensen uit de buurt van Deinze en Gent - baseert zijn keuze op een klein suggestiebordje, op verzoek uitgebreid toegelicht door de gastheer aan tafel. Daar waar wij eerder "verliefd" waren op de overheerlijke mixed grill (geserveerd met twee koude sausjes, huisgemaakte frietjes én huisgemaakte mayo) gaan ook wij de laatste tijd zondermeer voor de suggesties. Onze laatse keuze, van afgelopen maandag : Een kalfslapje gevuld met spinazie en Père Joseph in een sausje van tomaat-basilicum voor Fleurtje en voor Dirkie de zeebaars, op een bedje van prei en andere zomergroentjes, maar allebei vergezeld, op verzoek, van bovenstaande (h)eerlijke frietjes. Twee ware hoogstandjes van chef Bruno Van Eeckhout... Die runt, met een snelheid om u tegen te zeggen de keuken van het 52 couverts sterke eethuisje helemaal op zijn eentje.
Onze conclusie : In Passe-Vite vliegt de tijd altijd veel te vlug voorbij... laten we hopen dat we er even snel weer terug kunnen komen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten