zondag 21 oktober 2007

Afl. 19 - Met de ferry door Marlborough Sounds

Tussen Picton op het zuiderereiland en Wellington op het noordereiland vaart meerdere keren per dag de Interislander. De overtocht duurt ongeveer drie uur en biedt een onvergetelijk uitzicht op de Marlborough Sounds. Bij slecht weer kan de Cook Strait één van de onaangenaamste stukjes water op aarde zijn, maar zodra u echter de Marlborough Sounds binnenvaart, komt u in een volkomen andere wereld terecht: een wereld van ontelbare beschutte inhammen en prachtige baaien, waar het zeewater in allerlei tinten blauw en groen ligt te schitteren.
Wanneer je een kaart van de Marlborough Sounds bekijkt, zie je een vreemde wirwar van zeearmen, bergkammen, eilanden en baaien. Je zou durven denken dat dit de fjorden van Noorwegen zijn, maar nee, het is hier een stuk warmer, tropischer en wellicht mooier. Dit is het noorden van het Zuidereiland en werkelijk schitterend! De Marlborough Sounds is een maritiem park met een oppervlakte van 960 km² en is een prachtig doolhof van beboste bergen omgeven door water en eilanden. Er zijn talloze wandelpaden, veel wild en verschillende vogelsoorten, dolfijnen en pinguïns, historische plaatsjes, inhammen met goudgele stranden en paradijselijke panorama's. De Sounds zien eruit als een rij bergruggen die boven de oceaan uitrijst, maar eigenlijk zijn het dalen die door het water zijn overstroomt. Door de eeuwen heen is het niveau van de zee veranderd en zijn door bewegingen langs breuklijnen landmassa's gekanteld, de zee overstroomt en een zeer grillige kustlijn ontstaan.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Alweer een cruise, en dit keer geeneens een rondvaart! Zou het hier nu echt tropisch zijn? Je zit tenslotte al knap dicht bij Antarctica (de Zuidpool). Allemaal toeristenpraat wat ze in die brochures verkopen ... Je zal zien dat het er regent, hagelt en stormt tot je er gek van wordt. (Dat wens ik jullie trouwens NIET toe!)

Anoniem zei

We hopen dat jullie mooi weer hebben op de overtocht. Wij zijn nu 3x heen en weer geweest en hebben het nog nooit echt rustig gehad. De laatste keer zelfs in de stoel blijven zitten met zicht op de horizon want van rechts en links kijken werd je niet blij, water - lucht - water - lucht. Wat een opluchting dat we weer in de Sounds waren.