Platten tuup...

Ja, ja... als je denkt dat je alles al gehad hebt... Nadat ik gisterenmorgen al in de stromende regen 's morgens mijn autootje op bijna het allerverste plaatsje op de parking had moeten zetten (heb je eens een keertje geluk dat je iets later mag opstaan...) voelde ik bij het opnieuw in de stromende regen afrijden van diezelfde parking dat er precies iets niet helemaal klopte met mijn anders zo kwieke groene vriendin... Ze reed niet zoals ik van haar gewoon was, en het was dan ook met een onbestemd gevoel dat ik de oprit thuis opreed om daar te constateren dat mijn rechtervoorband verdacht weinig lucht bevatte... Hmmm... another exciting challenge ! Eén: mijn Dirkie het goede nieuws meedelen dat ik zijn hulp nodig had om het vervangend exemplaar te plaatsen en twéé: in de stromende regen, snijdende wind én voor het arriveren van Sophie&Christian, die we uitgenodigd hadden om samen met ons te toasten op t nieuwe jaar... Woehoe... Mijn ventje besloot het hele geheel nog een beetje spannender te maken door toch wel precies 15min voor het afgesproken uur voor ons bezoek toe te komen... Ik stond op ontploffen! Nu ja, we moesten eraan beginnen en na wat over en weer gevloek, gezoek én natuurlijk een telefoontje naar de meer gespecialiseerde hulplijn Paula L. zijn we erin geslaagd om toch wel binnen 45min het ultrakleine, nog nooit gebruikte, maar max. 50km/u mogende bandje te plaatsen... Haartjes geföhnd en dan... 30sec voordat de Oostendse vriendjes toekwamen toch weer een beetje toonbaar ! Nooit gedacht dat we die dwaze wegenwerken in Aalter nog zo dankbaar zouden zijn voor de toegebrachte vertraging... Gelukkig maakte een bezoekje aan ons favoriete Passe-Vite de avond weer meer dan goed, dus vanmorgen ready steady klaar om een vervangend exemplaar te vinden. Eerst nog een kwartiertje ijskoude hoop gekoesterd (de tijd van het wachten) dat de kapotte band kon worden hersteld (mocht hoor, van de mijnheer, op eigen risico daarna... er had glas in de band gezeten, glas dat een aantal gaatjes had gemaakt), maar na één blik op het resterende profiel van de voorbanden, leek het voorstel van de bandenspecialist om het geld uit te sparen en toch maar nieuwe (bijgevolg twee) voorbanden te plaatsen ineens bijzonder realistisch... Autootje achtergelaten, 20min naar Weba geweest (ben er nog nooit zó lang geweest) én daar stond ze te blinken toen ik de straat overstak! Mijn meisje is terug de oude, klaar voor nog eens zoveel jaar plezier ! 2007 was een klein rampjaar met onverwachte kennismakingen die niet altijd zo goed bevielen, maar ze is helemaal klaar voor 2008: dat ze mijn schatje en mezelf nog maar ver moge brengen !