Dag lieve ouders, vriendjes en vriendinnetjes, andere kijkbuiskindertjes !
Hier bij deze de eerste tekenen van leven vanuit een tot nu toe zéér wisselvallig Nieuw-Zeeland. We hebben een wat turbulentetijd achter de rug, niet alleen tijdens de vlucht, maar vooral de eerste twee dagen waren een beetje chaotisch.Toen we na een wat bruuske landing rond een uur of elf 's avonds volledig gebiochecked op de luchthaven van Christchurch op onzeshuttle stonden te wachten, bleek deze in géén veld of wegen te bekennen... beetje vervelend natuurlijk, als alle gewone transportmiddelen ondertussen al lang hun warme nestjes opgezocht hadden...Na een minuut of twintig vruchteloos zoeken werden we door een vriendelijke mijnheer van het Infocenter naar de telefoon verwezenom de Super Shuttle guy te bellen, gezien deze, ook na omroepen op de luchthaven volkomen onvindbaar bleef. Na een tiental minutenbellen dook deze uiteindelijk op, waarna ons een geweldig ritje te wachten stond omdat er eerst een oud vrouwtje voor haar deurthuis afgezet moest worden... Mmm... het heerlijke gespreide bedje in Chateau on the Park was meer dan welkom na een lange dag...De vlg morgen vroeg uit de veren, de auto mochten we immers gaan ophalen ergens in t centrum, dus wij vol goede moed daar naar toeom... géén Apollo te vinden ter plaatse... Oepsiedaisy ! Wat gedaan ? Dan maar het daar wel op de hoek bevindende verhuurcenter binnenlopen en eens één en ander navragen, misschien waren zij wel de verhuurder,... en anders konden we maar hopen dat zij ons verder konden helpen... Na meer dan twintig minuten rondbellen (niet alleen het adres klopte niet, ook het telefoonnummer was nietvan Apollo eindelijk gevonden... we moesten terug met héél ons hebben en houden naar die geweldige luchthaven van de dag daarvoor...Damn, shoot, ... allé, bon, useless to say dat we wél even gevloekt hebben op zoek naar een snelle maar niet te dure manier om terugnaar de luchthaven te raken... Eindconclusie: in plaats van om 11h vertrekkensklaar te zijn voor wat best een zware rit beloofde teworden, hebben we Christchurch pas om 15H kunnen verlaten... het was dus een kleine race tegen de klok om nog op tijd in Greymouthte geraken... Gelukkig vertelde de shuttle guy back to the airport dat het hier lekker lang licht is, hetgeen ook het geval blijktte zijn, zodat we toch gisterenavond om een uur of half tien ons hotel in de schemer van de avond hebben bereikt... Nog net op tijdvoor het restaurant, zodat we met een heerlijk Nieuw-Zeelands wijntje (een Riesling van hier ter plaatse, Jan ODB dat moet je zekereens proberen...) aan een lekkere zalm met angel hair pasta, pesto en cherry-tomaatjes konden beginnen... Inderdaad we zitten aan de kust, dust seafood overvloedig aanwezig, net als een grote variëteit aan lokaal weer.Vanmorgen na een lekker ontbijtje vroeg richting Pancake Rocks in Punaikaki vertrokken,... een laatste uitstapje noordwaarts aan deWestkust, op voorspraak van collega Jaak en ja, hij had gelijk... héél bijzonder !We zullen proberen straks een paar fotootjes op het net te gooien, er zal er vast wel eentje van de Pancake Rocks bijzitten...Onderweg hebben we mogen kennismaken met het meest uiteenlopende weer: koud is het hier zeker niet, lekker weertje zelfs, soms welmet een fleece aan, maar vooral de grote afwisseling tussen zon en hevige regen is opvallend ! We hebben vandaag tijdens onzeeerste wandelingen écht wel geluk gehad en van grote buien gespaard gebleven, maar later deze middag tijdens onze wandelingennaar de Franz Josef Glacier kwam de regen op een gegeven moment met bakken uit de lucht. Speciaal fenomeen zo'n gletsjer zo dichtbij de kust... al hadden we ons wel véél wittere sneeuw voorgesteld en niet een grijze massa...Misschien dat we morgen nog proberen om een helivlucht te regelen, maar gezien de mist van vandaag was daarvan géén sprake hier.We gaan proberen Harry, anders zullen we je moeten geloven op je woord dat het fantastisch is...Zonet kennisgemaakt met de lokale keuken van ons hotel, en samen met ons laatste glaasje Oyster Bay Chardonnay nog een spelletje dammengespeeld hier in de lounge, speciaal ingericht voor de gasten... om maar aan te geven dat het alles bij elkaar hier ook bijzonder goed toeven is...We gaan snel nog wat fotootjes uitzoeken die ons bovenstaand verhaaltje kunnen begeleiden, kijk zeker zometeen eens in het foto-albumvoor wat nieuws...
Stevige groet, vanop Fox Glacier,
Fleur en Dirk
Hier bij deze de eerste tekenen van leven vanuit een tot nu toe zéér wisselvallig Nieuw-Zeeland. We hebben een wat turbulentetijd achter de rug, niet alleen tijdens de vlucht, maar vooral de eerste twee dagen waren een beetje chaotisch.Toen we na een wat bruuske landing rond een uur of elf 's avonds volledig gebiochecked op de luchthaven van Christchurch op onzeshuttle stonden te wachten, bleek deze in géén veld of wegen te bekennen... beetje vervelend natuurlijk, als alle gewone transportmiddelen ondertussen al lang hun warme nestjes opgezocht hadden...Na een minuut of twintig vruchteloos zoeken werden we door een vriendelijke mijnheer van het Infocenter naar de telefoon verwezenom de Super Shuttle guy te bellen, gezien deze, ook na omroepen op de luchthaven volkomen onvindbaar bleef. Na een tiental minutenbellen dook deze uiteindelijk op, waarna ons een geweldig ritje te wachten stond omdat er eerst een oud vrouwtje voor haar deurthuis afgezet moest worden... Mmm... het heerlijke gespreide bedje in Chateau on the Park was meer dan welkom na een lange dag...De vlg morgen vroeg uit de veren, de auto mochten we immers gaan ophalen ergens in t centrum, dus wij vol goede moed daar naar toeom... géén Apollo te vinden ter plaatse... Oepsiedaisy ! Wat gedaan ? Dan maar het daar wel op de hoek bevindende verhuurcenter binnenlopen en eens één en ander navragen, misschien waren zij wel de verhuurder,... en anders konden we maar hopen dat zij ons verder konden helpen... Na meer dan twintig minuten rondbellen (niet alleen het adres klopte niet, ook het telefoonnummer was nietvan Apollo eindelijk gevonden... we moesten terug met héél ons hebben en houden naar die geweldige luchthaven van de dag daarvoor...Damn, shoot, ... allé, bon, useless to say dat we wél even gevloekt hebben op zoek naar een snelle maar niet te dure manier om terugnaar de luchthaven te raken... Eindconclusie: in plaats van om 11h vertrekkensklaar te zijn voor wat best een zware rit beloofde teworden, hebben we Christchurch pas om 15H kunnen verlaten... het was dus een kleine race tegen de klok om nog op tijd in Greymouthte geraken... Gelukkig vertelde de shuttle guy back to the airport dat het hier lekker lang licht is, hetgeen ook het geval blijktte zijn, zodat we toch gisterenavond om een uur of half tien ons hotel in de schemer van de avond hebben bereikt... Nog net op tijdvoor het restaurant, zodat we met een heerlijk Nieuw-Zeelands wijntje (een Riesling van hier ter plaatse, Jan ODB dat moet je zekereens proberen...) aan een lekkere zalm met angel hair pasta, pesto en cherry-tomaatjes konden beginnen... Inderdaad we zitten aan de kust, dust seafood overvloedig aanwezig, net als een grote variëteit aan lokaal weer.Vanmorgen na een lekker ontbijtje vroeg richting Pancake Rocks in Punaikaki vertrokken,... een laatste uitstapje noordwaarts aan deWestkust, op voorspraak van collega Jaak en ja, hij had gelijk... héél bijzonder !We zullen proberen straks een paar fotootjes op het net te gooien, er zal er vast wel eentje van de Pancake Rocks bijzitten...Onderweg hebben we mogen kennismaken met het meest uiteenlopende weer: koud is het hier zeker niet, lekker weertje zelfs, soms welmet een fleece aan, maar vooral de grote afwisseling tussen zon en hevige regen is opvallend ! We hebben vandaag tijdens onzeeerste wandelingen écht wel geluk gehad en van grote buien gespaard gebleven, maar later deze middag tijdens onze wandelingennaar de Franz Josef Glacier kwam de regen op een gegeven moment met bakken uit de lucht. Speciaal fenomeen zo'n gletsjer zo dichtbij de kust... al hadden we ons wel véél wittere sneeuw voorgesteld en niet een grijze massa...Misschien dat we morgen nog proberen om een helivlucht te regelen, maar gezien de mist van vandaag was daarvan géén sprake hier.We gaan proberen Harry, anders zullen we je moeten geloven op je woord dat het fantastisch is...Zonet kennisgemaakt met de lokale keuken van ons hotel, en samen met ons laatste glaasje Oyster Bay Chardonnay nog een spelletje dammengespeeld hier in de lounge, speciaal ingericht voor de gasten... om maar aan te geven dat het alles bij elkaar hier ook bijzonder goed toeven is...We gaan snel nog wat fotootjes uitzoeken die ons bovenstaand verhaaltje kunnen begeleiden, kijk zeker zometeen eens in het foto-albumvoor wat nieuws...
Stevige groet, vanop Fox Glacier,
Fleur en Dirk
3 opmerkingen:
zo te zien krijgen jullie ook regen
maar wel een beetje warmer dan hier
geniet maar van het lekkere weer en de wijn
het lekker eten
groetjes vanuit het koude belgie
Jullie maken het ons, arme achterblijvers, niet bepaald makkelijk. Het verhaal wordt natuurlijk heel smakelijk verteld, daar niet van, maar het water loopt bij sommige passages door de mond, en het doet gewoon een beetje pijn dit zo alleen maar virtueel mee te kunnen beleven. Het minste wat we mogen verwachten is, eenmaal terug, een party in Petegem "Nieuw-Zeeland style", met wijnen en gerechtjes van daaronder. Iets voor het familiale Nieuwjaarstreffen?
Mijn nieuws van vandaag (ik ben [letterlijk] koud een uurtje terug uit Duitsland) is een prachtig romantisch (en wit!) sneeuwdek van 20 cm gisteravond en vanochtend, in het voor-Bayerische bergland. Mijn anders toch zo zwarte kleine turboros was ineens geheel door witte poeder bedekt. De winter kondigt zich hier al aan: inderdaad, het is koud, en strom regen, wind, sneeuw en hagel melden zich in allerlei combinaties.
Veel plezier daar verder, en een beetje tegenslag hoort er ook bij. Is het een relaxed soort mensen, de Nieuw-Zeelanders, of zijn ze eerder opgeprikt en gestresst?
Hallo Fleur en Dirk,
Dat zal wel spannend zijn geweest!
Jullie kennende, dat komt tot een goed einde!! Zo gauw laten jullie je niet uit het veld slaan!
Hier is het intussen, zoals de vorige reactie al zieden koud aan het worden.
Vanmorgen de spuitbus tevoorschijn gehaald om de autoruiten te cleanen!
Geniet maar van al het goede wat er te beleven valt.
Liefs van Corry en Harry.
Een reactie posten