Een tête-à-tête in de Face à Face...

Gezien mijn ventje sinds een paar maanden elke woensdagavond opnieuw de bridgetafel onveilig maakt om een échte superarbiter te worden (en naar 't schijnt straalt hij nogal wat autoriteit uit op dat vlak, hetgeen ik onmiddelijk geloof...), gebruik ik diezelfde woensdagavonden om (indien écht nodig) een beetje mijn mails bij te werken (saaaiii !), maar... ook en vooral... om af te spreken met vrienden en/of vriendinnen die ik al een eeuwigheid niet meer gezien heb...

Omdat het die week een lekker korte week was, géén probleem dus om er de tweede avond op rij op uit te trekken én samen met Frederik te gaan kennismaken met een nog relatief nieuw etablissementje, gelegen tussen alle hoerenkotjes op de oude baan tussen Gent en Deinze : Brasserie Face à Face. Ondanks dat we er elke dag voorbijrijden met de auto 's morgens vroeg, hadden we nog nooit de tijd gehad om deze nieuwkomer eens een keertje uitgebreid te gaan testen,...

Toen we rond een uur of 19h30 het moderne interieur binnenstapten, waren we nog de enige klanten, hetgeen ons verzekerde van de onverdeelde aandacht van de attente moeder van chefkok Dries Magerman. Op een vlotte manier nam zij samen met ons de kaart door, ons hier en daar wijzend op een aantal echte aanraders, zoals kreeft en het maandmenu. Op tafel stond ook nog een bordje met een aantal suggesties, doch wij waren niet echt in een avontuurlijke bui en besloten te kiezen voor de klassiekers. Een salade met geitenkaas als voorgerecht voor Fred, ikzelf nam de kaaskroketjes, gevolgd door een steak béarnaise voor mijnheer en een varkenshaasje met graanmosterdsaus voor mezelf. Dit alles natuurlijk vergezeld van een heerlijk wit flesje Nieuw-Zeeland (Marlborough)... een lekker stevige wijn, die ondanks haar kleurtje helemaal niet misstond bij de standaard toch wel om rood vragende vleesgerechten. Omdat ons flesje nog niet leeg was na het hoofdgerecht én omdat wij besloten hadden er eens flink van te genieten, zijn we bij het dessert in blind vertrouwen afgegaan op de suggestie van de gastheer(vader), zijnde de huisgemaakte chocomousse. Mmm...

Onze eindbeoordeling ? Face à Face biedt lekkere gerechten aan een aangename, niet te dure prijs. De klassiekers waren lekker klaargemaakt, met oog voor detail, zonder evenwel uitzonderlijk origineel te zijn. Wel een extra pluim voor de superheerlijke chocomousse en de attente bediening van vader. Enig minpuntje is de aanwezigheid tijdens het eten van het wat luidruchtige homarium dat om de zoveel tijd "aanslaat" om de beestjes wat te koelen... Misschien volgende keer een plaatsje zoeken aan de andere kant van de zaal... Volgende keer ? Ja, inderdaad, hier willen we nog wel eens terugkomen ! Geslaagd eerste bezoekje, om 't op zijn Arnies te zeggen: we'll be back for more !