Nadat we afgelopen zaterdagmorgen in alle vroegte weer voet aan land gezet hebben in het koude, en tot nu toe vooral ook geweldig natte België, moeten we eerlijk bekennen dat het ons moeite kost ons o zo vertrouwde levensritme hier ter plaatse langzaamaan weer op te pakken... Daar waar Dirk het liefst een gat in de dag slaapt, beleeft Fleur tot op heden vooral zéér vroege morgens, hetgeen voor Dirk dan weer het plezierige gevolg heeft dat een warm ontbijtje hem de afgelopen dagen elke morgen welkom heette in de aanloop naar de lange, vermoeiende dag op 't werk...
Inderdaad, we zijn er weer aan begonnen... Uit solidariteit met mijn ventje, én omdat ik géén enkel benul meer had van al mijn paswoorden, afspraken edm, ben ook ik maandagmorgen naar het verre (ahum, dit is natuurlijk zéér relatief) Brussel afgereisd (toen nog) kwiek en wél om er met hernieuwde energie terug in te vliegen... Alles OK, ... tot net na de middag ! Ik moet eerlijk bekennen dat ik het moeilijk had mijn ogen open te houden,...het jetlagmonster heb ik helaas niet ter plaatse kunnen achterlaten én ik vrees dat ik nog wel een paar daagjes nodig zal hebben om deze te overwinnen. Gelukkig zijn er dan de behulpzame collega's, allemaal (hopelijk) blij je nog eens te zien, die door het doorgeven van telefoons, mails en natuurlijk een hoop heerlijke dossiers je de dag proberen door te helpen, ja, zelfs voor het wakker houden door een stevige por kan ik op mijn dames rekenen, zeker als het even moeilijk gaat, hetgeen maandag toch zeker het geval was... Man, man, man, alles is precies terug wennen: het rennen naar de trein, de koude wind als je de metro uitkomt, de roltrap die voor de zoveelste keer niet werkt, de vertrouwde Cola Light automaat voor het nodige geestrijke vocht in de morgen... En iedereen maar vragen of je niets gemist hebt daar ter plaatse...
Tot mijn schaamte moet ik bekennen dat we niet veel gemist hebben... We hebben vooral veel tijd samen doorgebracht, en dankzij de blog toch het gevoel gehad dat jullie met ons contact hielden, ieder op zijn eigen manier... Door het lezen van jullie berichtjes voelden we ons daar evenzeer als hier "thuis", op een andere manier, maar daarom niet minder aangenaam...
We hopen dan ook dat de terugkeer van deze reis niet het einde van onze avonturen op deze blog betekenen,... regelmatig zullen we jullie op de hoogte houden van de spannende, ontspannende en andere activiteiten van de familie Logghe-Kilsdonk...
Blijf ons vooral volgen, en aarzel niet jullie reacties achter te laten ! Nog eens dank je wel voor alle leuke, lieve, dagdagelijkse mailtjes en kattebelletjes die we de afgelopen weken ontvangen hebben, ze werden en worden bijzonder geapprecieerd !
U hoort nog van ons,
Fleur en Dirk
1 opmerking:
Zo, horen we nog van jullie? Dat is maar goed ook, de blog heeft tijdens de vakantie uitstekend gewerkt. Maar ook voor degenen die niet in Brussel of Deinze "om de hoek" zitten, is het een heerlijk medium om het een en ander mee te beleven.
Eigenlijk moest ik ook zoiets beginnen: vroeger hadden we voldoende aan kabouter Pinnemuts en eendje Kwak, maar die tijd ligt al ver achter ons. Alleen: de tijd, waar vind ik de tijd?
Greetz back on earth, voor Kerstmis is die jetlag wel over! Kus, Ton
Een reactie posten