Voor u getest : 't Laurierblad in Berlare...

Afgelopen zaterdag zijn we, in goed gezelschap van mede-culiliefhebbers Ellen&Bart, nog eens "all the way" gegaan... Na lang twijfelen hadden gastheer en gastvrouw gekozen voor 't Laurierblad in Berlare, zoals hun website het omschrijft : "één van de gastronomische topadressen van België". Chefkok Guy Van Cauteren (sommigen onder u wellicht bekend van het gelijknamige programma op Vitaya) zwaait hier met strenge hand de scepter en specialiseert zoals hij het zelf zegt in pretentieloze klassegerechten, in een stijlvol maar daarom niet stijf kader. "Koken is géén kunst, het is een ambacht" staat op zijn website te lezen, en eerlijk gezegd, dit omschrijft in onze ogen perfect het merendeel van de gerechtjes die we zaterdag op ons bord zagen verschijnen... Goede degelijke Vlaamse keuken, niets op aan te merken, maar wij waren wel een beetje teleurgesteld omdat we dachten iets meer verrast te worden voor een dergelijke prijs en vooral reputatie/naam&faam.

De amuse-geule was nochtans bijzonder veelbelovend... Nadat we gekozen hadden om ons die avond te laten verwennen met het menu "Terroir Gourmand" werd ons een ijskoud soepje voorgezet van gerookte thee met zalm- en tomatenblokjes. In één woord: délicieus ! Fris van smaak, bijzonder origineel én een geheel van smaaksjes die na de laatste lepel nog natintelden in de mond. Dit voorproevertje werd, net als de daaropvolgende paling in 't groen begeleid door een glaasje Sauvignon Touraine van Domaine Gibault (Loire, 2006). Wat ons betreft met stip de lekkerste wijn van de avond, alhoewel we er allevier van overtuigd waren dat de geschonken wijnen die avond crescendo waren gegaan in prijs en leeftijd, maar dat nam niet weg dat dit pretentieloos wijntje de ideale opwarmer was in een voor de rest toch wel bijzonder frisse orangerie. De gerechtjes die volgden waren stuk voor stuk zeer degelijke, maar weinig verrassende culinaire hoogstandjes: mooi gepresenteerd, maar niet uitgesproken, noch qua smaak, noch qua originaliteit... Voor een Michelinster zou je toch meer mogen verwachten... dan heeft een restaurant zoals bvb. Lotus Root ons de afgelopen jaren, ook zonder ster, toch heel wat meer weten verrassen...

Wat wél een absolute aanrader is (om in schoonheid de avond te beëindigen) is de theekaart van 't Laurierblad: met meer dan 70 verschillende soorten thee een waar walhalla voor de echte liefhebbers zoals Ellen en ondergetekende... Na een uitgebreide selectieprocedure (toegegeven, vooral op naam én na advies van Guy VC zelf) besloot Ellen te gaan voor een lekkere pot Earl Grey Imperial daar waar ikzelf resoluut voor Prince Wladimir ben bezweken. Terwijl onze mannen zich tegoed deden aan twee minuscule koffietjes gingen wij ons te buiten aan een schijnbaar bodemloze heerlijke pot thee, vergezeld van de obligate koekjes en snoepjes... Ons eindoordeel : 7/10... ruim voldoende maar géén grote onderscheiding ! Onze volgende afspraak ligt echter ook al vast: binnenkort gaan we proeven in 't Aards Paradijs...